ფა ფე ფვ ფთ ფი ფლ ფო ფრ ფს ფუ ფქ ფშ ფჩ ფც ფხ ფჴ
ფაა ფათ ფაი ფაკ ფალ ფამ ფან ფარ ფას ფატ ფაუ ფაფ ფაქ ფაღ ფაყ ფაშ ფაჩ ფაც ფაწ ფაჭ ფახ ფაჰ ფაჴ
selected terms: 213 page 8 of 11
ფატარ-ი
(ქიზიყ., ლეჩხ.) მეტეხი, ადვილად რომ ტყდება (ს. მენთეშ.).; მეტეხი ხე, მაგარი მერქანი არა აქვს და ადვილად ტყდება, მაგალ., თხმელა, ვერხვი, იფანი, ხემყრალი (მ. ალავ., 2). =ქართულ More…
ფატე
(ქართლ.) უწვნო (ხილი) (თ. სალარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფატორ-ი
(ხევსურ.) სწორკუთხედის ფორმის ნახვრეტი ყდაზე, ე.ი. "საქსოვ დაზგაზე" (ა. ჭინჭარ., 257). See also: ყდა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ფატრა
(გურ.) გაჭრა, დასერვა; გ ა ფ ა ტ რ უ ლ-ი გაჭრილი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაუხა
(ქართლ.) კოჭლი (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფანაგ-ი
(ხევსურ., ფშ.) ქალის ჩასაცმელია (ა. ჭინჭარ., 265); ქალის გარეთა მოკლე ჩასაცმელი კაცის ჩოხის მსგავსი. შავი ან ლურჯი შალისა, მოქარგული (დიალექტ., 557); ქალების გარედან ჩასაცმელი ჩოხა (ი. More…
ფაფანაგა
(ხევსურ.) მარმუჭი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფანაკ-ი
(გურ., იმერ.) კაცის ძველებური თავსახურავი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფასუა
(ქართლ.) ვინც ადვილად ხდება ავად (. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფაყლანწ-ი
(გურ.) ფქვილის ღომო; ფაფა-ყლანწი ფაფის ყლაპვაცაა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფაჭყელა-ჲ
(ინგილ.) თორნეზე მიკრული და დარჩენილი პურის ქერქი პურის ამოყრის შემდეგ (დიალექტ., 623). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფვრა
(ქიზიყ.) კალთის გადაფარებასავით; გადატ. ქომაგობა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფლაყვერა-ი
(გურ.) მოხუცი, მოტეხილი, მოხრილი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფუჩ-ი
(მთიულ.) (სპ.-თურქ. pabuc.) ფაჩუჩი See also: ფაფუჭი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფუჭ-ი
(კახ.) ფაჩუჩი, ძუძუმწოვარა ბავშვის ფეხსაცმელი (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფხაჭა
(ქიზიყ.) გამომცხვარი პურის თხელი გამხმარი გვერდი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფხაჭელა
(კახ.) See also: ფაფხაჭა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაფხურ-ი
(გურ., იმერ., ქართლ.) შესაშინებელი სიტყვა, შეფახვა (ი. ჭყონ.); უხეირო ტრაბახი (თ. რაზიკ., "ივერია", № 140, 1900). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ფაქუტა
(ლეჩხ.) ისლით გადახურული ძველებური სახლი (მ. ალავ. 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ფაღარატ-ი
(მთიულ., გუდამაყ.) დასვენება (ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9