(ქსნ. ხეობა) ხარის პირის ასაკრავი თოფრა, კალოობისას ხარმა თავთავები რომ არ შეჭამოს (ვ. სომხიშვ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
(ფშ.) ეს სიტყვა იხმარება მხოლოდ აბჯართან ერთად: ა ბ გ ა რ - აბჯარი ან აბჯარ ა ბ გ ა რ ი (ვაჟა, II,ა.შან., 429). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(კახ.) თორნეში ჩაკვრისთანავე პურის პირის აბურცება მეტი სიმხურვალისაგან ( ა. მარტ, გ. იმნ.) შდრ: საბა, ნ. ჩუბ, დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(თუშ.) გათხოვილი ქალის მშობლებთან წასვლა საჩივლელად უხასიათო ქმრის შესახებ (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page