ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
აბა აბგ აბდ აბე აბზ აბი აბლ აბნ აბო აბჟ აბრ აბუ აბღ
selected terms: 9 page 1 of 1
აბლ - ი
(გურ., აჭარა.) ფერფლი, ავლი ( გ.შარაშ.: შ. ნიჟარ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბლაბუდა
(ოკრიბ.) უგუნური, სულელი. =,, ა ბ ლ ა ბ უ დ ა ს ნათქვამს ვინ დეიჯერებს“ ( მ. ალავ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბლაკ - ი
(ქიზიყ., ქსნ. ხეობა) 1. მცირე ჭკუის ადამიანი; 2.თხელი უხეირო ქსოვილი (ს. მენთეშ.); 3. ჭკუანაკლები, ბეცი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
აბლანდულ - ი
(გურ.) გადატ. არეული, თავბრუდახვეული (ა. ღლ). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბლატ -ი
(ფშ.) ჩურჩუტი, ყეყეჩი, შტერი. ="სახლში მამლის საუბედუროდ ინდაურები გაიჩინეს, - ეს აბლატი, ჩერჩეტი, კივკივა ფრინველები“ ( ვაჟა -ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
აბლაუცა - ი
(გურ.) საქმის გაუგნებელი. მოსულელო, ლენჩი, დონდლოდ მოსიარულე (ი. ჭყონ; ს. ჟღ; ა. ღლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბლაყ
(ინგლ.) (aplak) უფერული ცხენი, ქათამი და სხვ. (მ.ჯან.). შდრ.: ამლაკი ( საბა). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბლაყ - ი
(კახ; ქართლ..) 1. აყლაყუდა. უჭკუო ადამიანი (ა. მარტ, გ. იმნ.).2. მაღალი და მოუქნელი (თ. სალარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
აბლიხულ -ი
(იმერ.) ატუზული, უშნოდ და უაზროდ დამდგარი, აყუდებული (ი.ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9