(მოხ.) შორისდ. მწუხარებისა. ="მოწინავე წყნარად და მწუხარეს ხმით დაიძახებდა: "დადაი“ და ლოყებში ცემით სხვები ბანს მისცემდნენ და პატარა ნაბიჯის გადადგმით წინ წაიწევდნენ. ამათ More…
(მთიულ.) ქალები, დედაკაცები (დიალექტ., 566): ა დ ა მ ი ა ნ - ი ქალი. =„სათიბში წავედი. ა დ ა მ ი ა ნ ი ც ა და შვილიც თან მყავდა“ ( ე. ვირსალ; 293). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
(გურ.) ფრინველზე იტყვიან. ზოგი ფრინველი, მაგ., შავარდენი, ტანს რომ დაიბანს, კუდის ბოლოდან გამოიღებს რაღაც ზეთის მსგავს სითხეს და გადაისვამს ფრთებზე. ამას ეტყვიან „ადაროს აღებას“ (ი. ჭყონ.) More…
(ქართლ.) ე რ თ ი ა დ ე ბ ა თ ი ვ ა, რაც ერთ საძნე ურემზე დაედება თივა, ძნა თუ ბზე ( ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ხევსურ.) ფიჩხი, ხის ტოტები, რომელთაც ჭერს ზემოთ აწყობენ, რომ ზედ დაყრილი მიწა არ ჩაცვივდეს ( დიალექტ., 549). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(თიან.) მაღალი, გრძელფეხებიანი ადამიანი ( „კომუნისტი“, N 88, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., იმერ.) მცენარის სიმაღლეზე სწრაფად ზრდა ნაყოფის მოუცემლად (ქართლ.: შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ; იმერ.: ი.ქავთ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
to main page 
top of page