ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
აი აია აიბ აით აილ აინ აირ აიღ აიხ
selected terms: 11 page 1 of 1
აი
(გურ.) ჩვენებითი ნაცვალსახელი, ეს, ეგ (ს. ჟღ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აიან
(აჭარ.) არიან ( დიალექტ., 655). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აიბ -ი
(გურ, იმერ.) (არაბ.-თურქ. Ayip) უარყოფითი თვისება, რაიმე ნაკლი ( გ. შარაშ; ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აიბე!
(მოხ.) შორისდ, მწუხარებისა, ვაიმე! ( ა. ყაზბ., I I I შ. ძიძ. 645). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი :განათლება, 1974.
აითამა
(ქიზიყ.) ერთ - ერთი ნაწილი წისქვილისა ( ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი :განათლება, 1974.
აილებ -ი
(რაჭ.) ცხენის მოსართავი ( შ. ძიძ., 201). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აინა
(იმერ.) (სპ..-თურქ. ayna) სარკე ( დიალექტ., 653). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აინოინ -ი
(ფშ.) დარდი, წუხილი, ფიქრი (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აირუმ -ი
(ქართლ.) უცხვირპირო, უხასიათო. =„ე რა ა ი რ უ მ ი ყოფილა“ მ. მესხ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აიღირ - ი
(აჭარ.) (aygir) ულაყი, ვაყა (ი. მეგრ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აიხვნა
(ფშ.) ბევრი აიღო, აღება ბევრისა ( დიალექტ., 589). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9