ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
ალ ალა ალგ ალდ ალე ალვ ალთ ალი ალკ ალმ ალნ ალო ალტ ალუ ალფ ალქ ალღ ალყ ალხ
selected terms: 115 page 1 of 6
ალ - ი
(მთიულ.) გიჟი, გადარეული.( ლ. კაიშ.). =“ ა ლ ი ცხორი“ ◊ (გურ.) სახის გამომეტყველება( გ. შარაშ.). „ ა ლ შ ი დედამისს გავს“ ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ალა -ჲ
(ინგილ.) სარეველა ბალახია ( გ. იმნ; დიალექტ., 612). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალა ჲ- - მალა ჲ
(აჭარ.) ზმნიზ., სულ, მთლად, სავსებით, სრულიად (შ. ნიჟარ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაბ - ი
(გურ.) ადლი (ს. ჟღ.). მიღებულია Halab - იდან (|| Haleb.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაბალა
(ქართლ. რაჭ.) 1. აყალმაყალი, დავიდარაბა ( თ. რაზიკ., „ივერია“, N% 127, 1900; ი. ჭყონ.); 2. უთავბოლოდ სიარული. (ვ. ბერ.). See also: ალაჯუნე ◊ (ფშ.) ცუდი, უვარგისი (ი. ქეშიკ.) More…
ალაბარდა - ი
(გურ.) See also: ალენჯაი. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაბოურ -ი
(ლეჩხ.) მრგვალმარცვალა შავი ყურძენი ( მ. ალავ.,1) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაბურდა - ი
(გურ.) ბალახ - ბულახი, ჟალტამი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაგე
(იმერ., გურ.) ღობეზე გადასასვლელი ადგილი ( ვ. ბერ; ს. ჟღ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაგობილე
(ლეჩხ.) ადგილობრივ, ახლო - მახლო ( მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაგუნა - ი
(გურ.) დაუდევარი, უთავბოლო ( გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალავლავება
(ქართლ.) 1. წყალში რამეს ჩაშვება ( ჩაძირვა) და გაქნევით რეცხვა; 2. პირში ლუკმის ტრიალი. ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). See also: ლავლავი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ალაზან - ი
(გურ.) სიმინდის ჯიშია ერთგვარი ( კ. გვარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალაზე ადგომა
(მესხ.) პირუტყვის უკანა ფეხებზე შედგომა, ყალყზე ადგომა ( ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალათ -ი
(აჭარ.) ალისფერი ცხენი (ი. მეგრ). ◊ (ქიზიყ., ოკრიბ.) 1. ფანჯრის მინის ჩარჩო ( ს. მენთეშ.); 2. ფიცარი, რომელიც ორ ბაზოს ( კარის ან ფანჯრის დარაბის გულფიცრის ჩარჩოს) აერთებს ( More…
ალათიან - ი
(ფშ.) ათ ალიანი, რომელსაც ათ ალი აუდის ( ვაჟა, II, ა. შან; ვაჟა ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალალ - ვალალ -ი
(გურ.) ძველი, ორმუხლიანი ფერხული ( გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალალა
(მთიულ.) სწორი ნაქსოვი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალალა - ი!
(ფშ.) შორისდ., რა თქმა უნდა! ჰაი- ჰაი! ( ვაჟა ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ალალაჸ-ი
(თუშ.) წყნარი, უწყინარი ( თ. უთურგ.); დაბალი ხარისხის არაყი; ჭკვიანი ადამიანი, საქონელი ( პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9