(თუშ., კახ., იმერ., ლეჩხ., ქსნის ხეობ.)) მოუსავლიანი მიწა ( პ. ხუბ.); მიწა, თიხა წითელი, ჩვეულებრივ იყენებენ ქვევრის თავის საგლესად, ჭურჭლის გასაკეთებლად ( დიალექტ., 603, 669, 675; ვ. More…
(ინგილ.) სხვენი ( მ. ჯან., გ. იმნ., დილექტ., 613). შდრ.: საბა, დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(თუშ.) ოთხკუთხედად დაწყობილი შეშა (თ. უთურგ.); დიდი ცეცხლი ( პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) ულამაზოდ, უშნოდ ამართული, აყუდებული ( ი. ქეშიკ.). See also: აყაყვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(აჭარ.) ვაკეზე გასვლა, აღმართისაგან თავის დაღწევა ( შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ჯავახ.) დამალული პატარძლის თავის სახლში მოყვანა ( დიალექტ., 646). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ., რაჭ.) აქვს - ყე, ე. ი. აქვს მას ისინი ( დიალექტ., 675, 681). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლი., იმერ.) ხანგრძლივი წვიმების დროს ბოსტნეულის, ბალახის თამამად ახვითქება, ტანის აყრა ( ვ. შატბერ., 26; ი, ქავთ.); მცენარის გალაღება, ყლორტების ძალიან გაზრდა და გახშირება ( თ.სალარ., More…
(ქართლ.) აყვავებული, თესლგაკეთებული ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ფშ.) მაღლად აზრდა ( შამბისა) ( ვაჟა, I, ა. შან., 359); ა ყ ვ ი რ ე ბ უ ლ - ი ტანაყრილი, სწრაფად გაზრდილი, გახარებულ - გამრავლებული მცენარეული ( ი. ქეშიკ.); ძალიან გაზრდილი ( ვაჟა - ფშ. More…
(ქართლ., ქიზიყ.) უშნოდ ტანაყრილი, მაღალტანწვრილი ადამიანი ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ს. მენთეშ.). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
to main page 
top of page