(ქართლ., ქიზიყ.) (არაბ.-თურქ. Hacet) 1. დაუღალავი, დაუსვენებლივ მომუშავე ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ, პ. ხუბ.); 2. სამუშაო იარაღი. მაგ. გუთანი, ბარი, ურემი, წერაქვი და მისთ. ( ს. მენთეშ.) სდრ.: ქეგლ. More…
(ლეჩხ.) ზღაპრული გმირის სახელია ( მ. ალავ., ზეპირსიტყვ., 142). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მესხ.) დაბალი, ფიჩვჩამოკრული კედლის სკამი ( კ. დონდ., 368). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(მოხ.) ერბოში შემწვარი ყველი ზოგჯერ კვერცხთან ერთად ( ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ჯავახ.) ტახტი, რომელზედაც მეფე - დედოფალი ჯდება და დგება ( დიალექტ., 646). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.