ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბთ ბი ბლ ბნ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბძ ბწ ბჭ ბჯ ბჰ
ბა ბა, ბაა ბაბ ბაგ ბად ბავ ბაზ ბათ ბაი ბაკ ბალ ბამ ბან ბაო ბაჟ ბარ ბას ბატ ბაუ ბაფ ბაქ ბაღ ბაყ ბაშ ბაჩ ბაც ბაძ ბაწ ბაჭ ბახ ბაჯ ბაჲ ბაჴ
selected terms: 401
 1 2 3 4 .. 21 Next >>
 page 1 of 21
ბა
(აჭარ.) მადასტურებელი აბა. „ ქართულ ენაზე ლაპარაკობდნენ წინწინ, ბა!“ (პ. ჯაჯან.; ს. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბა, ბაო
(ქიზიყ.) ჩვილი, ძუძუთა ბავშვი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაა!
(ინგილ.) შორისდ. ვაჰ! (დიალექტ., 613). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბააბან-ი
(იმერ.) ძალიან ვაკე ადგილი (პ. ჯაჯან., X). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბა
(იმერხ., აჭარ., გურ.) მამა (დიალექტ., 653; 656; ა. ღლ.). შდრ.: ქეგლ. ◊ (ქართლ., ქიზიყ.) პური ბავშვის ენაზე (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ., ს. მენთეშ.). შდრ. : ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., More…
ბაბა-ი
(გურ.) See also: ბაბა1 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბაგალ-ი
(ქართლ.) მშრომელი, გამრჯელი (მ. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბაგინ-ი, ბაგესწორ-ი
(გურ.) პირსავსე, მაგ., ფქვილით პირამდის სავსე ჭურჭელი, აქედან გაბაბაგინებული (გ. შარაშ.). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ბაბათ-ი
(ქიზიყ.) კარგი, კეთილი; სიკარგე, სიკეთე, შნო (ს. მენთეშ.). =„ერთი ბეწო ბ ა გ ა თ ი არა აქვ.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბალუღ-ი
(ზ. აჭარ.) (babalik) მამობილი, მამად მიჩნეული (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბან-ი
(ქართლ., მოხ., ფშ., გუდამაყარ.) კანკალი: თრთოლა: ბ ა ბ ა ნ ე ბ ა კანკალი; ბ ა ბ ა ნ ე ბ ს კანკალებს, ძაგძაგებს (ა. ღლ.; ო. ქაჯ.; ვაჟა - ფშ. მც. ლექსიკ.; დიალექტ., 570). შდრ.: საბა More…
ბაბასილ
(ინგილ.) ბუასილი (მ. ჯან.). ბავასირი (საბა); ბ ა ბ ა ს ი ლ-ი (რაჭ.) ქათმის ავადმყოფობაა ერთგვარი (ვ. ბერ.). შდრ.: ქეგლ. See also: სკუტურა/ე-ჲ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ბაბაყველა
(ქართლ.) მცენარეა ბუჩქნარიანი, რწყილს წყვეტს (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბაყულ-ი
(მოხ., ქართლ., ქიზიყ.) დაუნდობელი, გაუტანელი (ა. ყაზბ., III, შ. ძიძ.); პირქუში, გამოუთქმელი (ო. ქაჯ.); გაიძვერა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ქვეშქვეშა, გაიძვერასავით, გაუტანელი (ს. More…
ბაბაშტელა
(რაჭ., ლეჩხ.) ონტოფა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბიდა /ე
(გურ.) მამიდა (ს. ჟღ.; ა. ღლ.). შდრ. : ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბილო
(გურ.) ვენახის ფოთოლი (კ. გვარ.; ს. ჟღ.); ( ქართლ., მთიულ.) უნაყოფო უსურვაზი (რ. ერისთ. ). ლიტ.: „მაღალი ვენაჴი“ (საბა);„ტყის ვაზი, უსურვაზი“ (ქეგლ). =„რქა ვაზთა და სხვათა ნერგთა, ანუ More…
ბაბლ-ი
(ქიზიყ.) ბაბლები, ნაქარგის ერთ-ერთი სახეა; სამკუთხედად ნაქარგი (ს. მენთეშ.). შდრ. : ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბლაურა
(თუშ.) ნაღველა (ა. მაყ.). See also: მწარია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბაბლაყვერა
(ლეჩხ.) ბლაყვი, მოუხერხებელი, ჩობანო (მ. ჩიქ.). შდრ.: ვ. ბერ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 3 4 .. 21 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9