(ქართლ., თუშ., მთიულ.) ცხვრის სადგომი, შემოზღუდული ყორით ან ღობით ( ა. ღლ.:თ. უთურგ.; დიალექტ. 566; 577). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ; ქეგლ. ◊ (მესხ.) ძველებურ მიწურ სახლში More…
(ხევსურ., მოხევ., ფშ,. ინგილ., თუშ.) 1. დიდი ჯამი ხისა ან სპილენძისა; 2. ვარცლის მსგავსი მრგვალი ჭურჭელი, რომელშიც რძეს ჩაწურავენ. საინგილოში იხმარება საწყაოდ, მაგ., ოთხი ბაკანი ერთი ფუთია More…
(მთიულ.) 1.თავის ქალა; 2. ხის ან თიხის ჯამი (ლ. კაიშ.). See also: ბაკანი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., ჯავახ.) (bakla) ამოუზელელი (მოხარშული) ლობიო ან ცერცვი, სირსვალი; ცერცვი (ს. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ; ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
to main page 
top of page