ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბთ ბი ბლ ბნ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბძ ბწ ბჭ ბჯ ბჰ
ბა ბა, ბაა ბაბ ბაგ ბად ბავ ბაზ ბათ ბაი ბაკ ბალ ბამ ბან ბაო ბაჟ ბარ ბას ბატ ბაუ ბაფ ბაქ ბაღ ბაყ ბაშ ბაჩ ბაც ბაძ ბაწ ბაჭ ბახ ბაჯ ბაჲ ბაჴ
selected terms: 24 page 1 of 2
ბანბადონე
(ქიზიყ.) See also: ბამბადონე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანგა
(კახ.) ლემა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანგლ
(ინგილ.) ბანჯგვლი, წვრილი ბეწვი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანგურა
(ინგილ.) ამობურძგნული, ბანჯგვლიანი, უფრო ძაღლზე იტყვიან (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდ
(ინგილ.) ცხელი ჭურჭლის შესადგამ-გადმოსადგამი ჯეჯიმის ნაბადგადაკრული ნაჭრები, ჯენჯო (საბა; მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ბანდ-ი
(ქართლ., მთიულ.) საქონლის სენია: ფეხის გაკავება იცის ( ს. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; ლ. კაიშ.). ◊ (მთიულ.) ნახველი ( ლ. კაიშ.) ◊ (ზ. იმერ.) ჩვარი, რომლითაც თიხის გამოუწვავ More…
ბანდალ-ი
(გურ.) ბორძიკი, ქანაობა სიარულის დროს სისუსტის ან სიმთვრალის მიზეზით (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდალა
(მთიულ.) პურის სარეველა მცენარე (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდვა
(ხევსურ.) ჯღნის ძირის გამოქსოვა თასმით (ა. შან.); ( გურ.) მიდებ-მოდება, უსწორ-მასწოროდ ლაპარაკი. ს ხ ა პ შ ი გ ა ბ ა ნ დ ვ ა მახეში გაბმა (ა. ღლ.); ბ ა ნ დ ვ ა -ჲ (თუშ.) ძველი საცმელის More…
ბანდულ-ი
(მოხ., ფშ., რაჭ.) მთაში სასიარულო ქალამანი, რომელსაც ძირი თასმებისაგან აქვს გამოწნული, რათა არ დაცურდეს; დაწნულძირიანი ფეხსაცმელი (ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ., 497; ვაჟა, I, ა. შან.; შ. ძიძ.). More…
ბანდურ-ი
(გურ.) უსაქმოდ სიარული, ხეტიალი, ყიალი (ა. ღლ.). See also: პანტური =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდურაჸ-ი
(თუშ.) ზარმაცი, ზანტი ადამიანი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდუშ-ი
(ქართლ.) ბოძზე დასამატებელი ფიცარი სიმაღლისათვის (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდღ-ი
(იმერ.) ფანთხი, ობობას ქსელი (ვ.ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანდღლ-ი
(მთიულ.) ბანჯგვლი; ბ ა ნ დ ღ ლ ი ა ნ-ი მეტად ბალნიანი, ბანჯგვლიანი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანედა-ი
(თუშ.) ბანი (ს. მაკალ.); ბ ა ნ ე დ ა ჸ-ი მიწის სახურავი, ბანი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანის აყრა
(მოხ.) ბანს მიყრის, გადატ. ყველას ატყობინებს, „ქვეყანას შემიყრის“ (ა. ყაზ., III, შ. ძიძ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანყია
(ინგილ.) დევკაცი, ტროყი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანცალ-ი
(იმერ., გურ.) ბანდალი, ბარბაცი, ცანცარი (ვ. ბერ.; ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბანცალა
(იმერ.) ძაღლის ავადმყოფობაა, ქარებივით გაუდგება ტანში (ვ.ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9