(გურ., იმერ., ქიზიყ.) 1. კომში; ველური კომში (ა. ღლ., ს. მენთეშ.); 2. საქონლის ნალურსმნევი ჩლიქის აყროლება დაჩირქების გამო (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(ქიზიყ., ინგილ.) 1. ყვავილია; ბ ი ბ ი ლ ა ს ა ვ ი თ მ ა ჲ წ ყ დ ა იტყვიან, ავადმყოფობა ერთბაშად რომ მოსწყვეტს ხოლმე კაცს. აქედან გვარი ბ ი ბ ი ლ ა შ ვ ი ლი (ს. მენთეშ.); 2. ბ ი ბ ი ლ ა-ჲ More…
(მოხ., მთიულ.) ყურის ქვედა ბრტყელი ჩამონაზარდი ( ა. ყაზბ., I V, შ. ძიძ.); ქათმის ჩიყვი ( ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ოკრიბ.) უდოვლათო, ხელგამოუვალი ადამიანი, ვის შრომასაც ბარაქა არა აქვს; ბოთე, უგუნური ( მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ფშ.) წვრილი თაგვი მინდვრისა და ტყისა, წვრილი ცხვირი აქვს ( თ. რაზიკ., „ივერია“, N% 128, 1900; ი. ქეშიკ.). ◊ (ფშ., ქვ. იმერ., გურ., ლეჩხ.) 1. ხის ნაჭერი, რამესთვის გასამაგრებლად More…
(რაჭ.) ხის დიდი კოდი ( ვ.ბერ.), კასრი, დიდი კოდი საფუარის ჩასაყენებლად, ნაღების, ხაჭოს ან ყველის შესანახად ( დიალექტ., 681). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ქიზიყ., აჭარ.) (biz) სადგისი, სარაჯის იარაღი ( ს.მენთეშ.; ი. მეგრ.). See also: სარაჯი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page