ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბთ ბი ბლ ბნ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბძ ბწ ბჭ ბჯ ბჰ
ბლა ბლე ბლი ბლო ბლუ
selected terms: 41 page 1 of 3
ბლაგუნ-ი
(გურ.) უხეიროდ სიარული(ა. ღლ., 1). ="უგლაგარძათ დ ა ბ ლ ა გ უ ნ ო ფ ს." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლადუნ-ი
(გურ., იმერ., მესხ.) 1. უძალოდ სიარული ( პ. ჯაჯან.); 2. უგზო-უკვლოდ სიარული ( ი. ქავთ.); 3. გზაარეული, ზანტი სიარული, ხეტიალი. 4. უაზრო ლაპარაკი, როშვა ( ი. მაისურ.). =„მოვხუცთი: ახლა... More…
ბლანდ-ი
(კახ.) აბრეშუმის ჭიის მიერ პარკის გაკეთებამდე გაბმული ძაფი, ქსელი (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლანდვა
(გურ.) გადატ. მიდებ-მოდება, ცუდად კერვასავით ლაპარაკი ( ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლანჩვ-ი
(ზ. იმერ.) ლენჩი, გამოშტერებული ( ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლარდნა
(ქიზიყ.) ტანისამოსის უხეიროდ მიკვრა ტანზე: ტანისამოსი ზედ ებლანდებაო ( ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლარტ-ი
(იმერ.) უძრავი, ზანტი ( ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლარწ-ი
(ქართლ.) უფორმო ქსოვილი უმთავრესად შალის ქსოვილზე იტყვიან ( გ. შატბერ., 30). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლასტ-ი
(გურ.) ტანდაბალი, ჩასკვნილი ( პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლაუც-ი
(გურ.) ყიალი, უსაქმოდ ხეტიალი ( ა.ღლ.). See also: აბლაუცაი, ბაიტარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლაყვ-ი
(გურ., აჭარ.) ჩოფანო, შეუძლო, გაუგებარი კაცი. ლენჩი ( გ. შარაშ., ი. მეგრ.; შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლაყნა
(გურ., ლეჩხ.) უშნოდ, მაგრამ ხარბად ჭამა. ( გ. შარაშ.); ჭამა, ღეჭვა. ( ა. ღლ., 1); უშნოდ ჭამა, ლუკმვა ( მ.ჩიქ.). =„რაფერ მუაშივე ასე აი ბაღანაი, ცივ მჭადს რომ ი ბ ლ ა ყ ნ ე ბ ა."; More…
ბლაყუნ-ი
(ზ. იმერ.) 1. უშნოდ და უთავბოლოდ სიარული ( ბ. წერეთ.); 2. ღონივრად, მაგრამ უაზროდ ცემა ( ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ბლაყუჩა-ი
(გურ.) ბლაჩუა, უხეირო, უუნარო ( გ. შარაშ.). See also: ბლაყვი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლაჩუა
(იმერ., გურ.) უმარჯული კაცი, რომელსაც არაფერი ეხერხება და მალეც ვერაფერს შეისმენს და შეიგნებს. ( ი. ჭყონ.). See also: ბლაყვი, ბლაჩუაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ბლაჩუნ-ი
(აჭარ.) See also: ბლაცუნი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლაცუნ-ი
(გურ.) ტანმოშლით, უშნოდ, უაზროდ სიარული ( გ. შარაშ.). See also: ბადუნი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლაჯუნ-ი
(მესხ.) უშნოდ, უხეიროდ სიარული ( ი. მაისურ.). See also: ბადუნი, ბლაცუნი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლეგვა-ჲ
(თუშ.) მაგრად ცემა, მიბერტყვა ( თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბლენჩვ-ი
(ზ. იმერ.) See also: ბლანჩვი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9