ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბთ ბი ბლ ბნ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბძ ბწ ბჭ ბჯ ბჰ
ბობ ბოგ ბოდ ბოვ ბოზ ბოთ ბოი ბოკ ბოლ ბომ ბონ ბოჟ ბორ ბოს ბოტ ბოფ ბოქ ბოღ ბოყ ბოშ ბოჩ ბოც ბოძ ბოწ ბოჭ ბოხ ბოჯ
selected terms: 250 page 1 of 13
ბობ-ი
(ქიზიყ., ქართლ.) 1. თუთის ხის ( ფურცლის) ოდნავ გაშლილი კვირტი, რომლითაც აბრეშუმის ჭიას პირველ დღეებში კვებავენ; 2. ნეკრესის ქარი ( ს. მენთეშ.); 3. საქონლის ფეხის ავადმყოფობა - დახუთვა ( ს. More…
ბობაობა
(ქართლ.) თამაშობა ხისგან გამოჭრილი კოჭით ( შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობიან-ი
(ქიზიყ.) ნეკრესის ქარიანი, ფეხებში ( თითებში) სტკივა კაცს და ძლივს დადის ( ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობო
(მთიულ.) ობი ( ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობოლ-ი
(გურ.) 1. აბრეშუმის ჭია; 2. მატლი საზოგადოდ ( გ. შარაშ.). შდრ.; სააბ, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. ◊ (აჭარ.) კაკლის (ნიგვზის) მთლიანი გული, ორი ლებანი ერთად (დიალექტ., 656). ქართულ More…
ბობოლა
(ქიზიყ., ფშ.) დიდმარხვაში დიდი ხახვის თავს შვიდ ბუმბულს შეურჭობდნენ და ჭერში ჩამოჰკიდებდნენ.ყოველი კვირის გასვლის შემდეგ თითო ბუმბულს გამოაძრობდნენ, ამით ითვლიდნენ, რამდენი კვირაღა რჩებოდა More…
ბობოლია
(ლეჩხ.) თეთრი ( მ. ალავ., 1). =„რომელი ბ ო ბ ო ლ ი ა მყავხარ, რო შენ გაშავებას ვერიდო ამ სიცხეში.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ბობოლიკა
(გურ.) ობობა (გოგოლეის უბანი, ქს. სიხარულიძე). See also: ბორბალაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობორიკა/ე,-ჲ
(იმერ., გურ.) ობობა ( ვ. ბერ.; ს. ჟღ). See also: ბორბალაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობორჩხიკა-ი
(გურ.) 1. ერთგვარი მწერია; 2. სუსტი, უღონო ადამიანი ( გ. შარას.); 3. კოჭლი, ფეხმოტეხილი; ბ ო ბ ო რ ჩ ხ ი კ ო ბ-ს ბობღავს, ფოფხავს ( ა.ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ბობოყვაურ-ი
(გურ.) ღომის ჯიშია, მეჩხერკუბერიანი, მსხვილთავთავიანი ( გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობოჩიკ-ი
(თუშ.) მარხილის ჭალი ( პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობოწვერა
(აჭარ.) მც., ბურბუშელა, ბაბუაწვერა ( შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობრ-ი
(იმერ.) ქერა ( ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობღა
(კახ.) ვაზის უნაყოფო ტოტი ძირიდან სამამულე რქამდე, ბჟღალა ( ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბობღანაჸ-ი
(თუშ.) დონდლო, უუნარო ადამიანი ( პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბოგა
(გურ., იმერ.) 1. ხიდი, ბოგირი; 2. ბოსელი, ხის იატაკიანი სადგომი პირუტყვისა (ა. ღლ .,I, დიალექტ., 669); 3. ბ ო გ ა ( ზ. აჭარ.) სახელდახელოდ, უბრალოდ გაკეთებული თარო ( შ. ნიჟარ.). More…
ბოგაზვინ-ი
(ზ. აჭარ.) ჩალის ზვინი, რომელიც ამართულია ბოძებზე დაწყობილ ფიცრებზე, შედგმული ზვინი ( შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ბოგვ-ი
(იმერ.) ჩაქვის ბალახი ( ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბოგვაბალახა
(იმერ.) ბალახია (ა. მაყ.). See also: ბერსელაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9