ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბთ ბი ბლ ბნ ბო ბჟ ბრ ბს ბუ ბღ ბძ ბწ ბჭ ბჯ ბჰ
ბუა ბუბ ბუგ ბუდ ბუე ბუვ ბუზ ბუთ ბუი ბუკ ბულ ბუმ ბუნ ბუო ბუჟ ბურ ბუს ბუტ ბუქ ბუღ ბუყ ბუშ ბუჩ ბუც ბუძ ბუწ ბუჭ ბუხ ბუჯ ბუჴ
selected terms: 84 page 1 of 5
ბურა
(ფშ.) თბილი მოსასხამი (ვაჟა, I, ა. შან.). ◊ (ხევსურ., ფშ.) ფალიიანი თოფის ეპითეტი (ა. ჭინჭარ., 310); კარგი თოფის ეპითეტია (ი. ქეშიკ). „ციხით დასჭეხნა ბ უ რ ა მ ა, ყაწიმნი ლამჩი More…
ბურახ-ი
(ხევსურ., ფშ.) ხშირი, მაღალი ბალახი (ა. ჭინჭარ., 225); ბუერა ( ი. ქეშიკ.). შდრ.: ქეგლ. See also: ბუყაყი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ბურბურ-ი
(ქართლ.) ცეცხლის გურგური (ი. ჭყონ.). ◊ (ფშ.) ძლიერი ხმაურისაგან გამოწვეული გუგუნი (ი. ქეშიკ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ბურბუტ-ი
(ლეჩხ.) ერთ ადგილას ხეტიალი (მ.ალავ., 1) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურგალ-ი
(გურ., ლეჩხ., ქვ.იმერ.) 1. თავაშვებული თამაში; ბავშვების უხეირო ჭიდაობა, თამაში, ცელქობა (გ. შარაშ.; პ. ჯაჯან., I X, 245); 2. მშრალ თოვლზე სიარული (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა More…
ბურგალა
(იმერ.) ჩასუქებული და დაბალი პირუტყვი. ზოგჯერ ადამიანზედაც იტყვიან ხოლმე (პ. ჯაჯან., X ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურგნაობა
(ქართლ.) კოტრიალი (თ. სალარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდ-ი
(იმერ.) ჩირგვი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდან-ი, ბურდანა-ი
(გურ.) ქათმის ბუდეში ან ღორის ბუნაგში ჩასაგები თივა (ს. ჟღ.); ფუჩეჩი, ბურბუშელა (ა. ღლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდანა
(იმერ., ლეჩხ.) გამდგარი კვამლი (ვ. ბერ.); ბუღი, კვამლიანი მტვერი (მ. ალავ., 1.). =„იმისთანა ქარი ამოვარდნილა, რო ბ უ რ დ ა ნ ა შ ი გაგვახვია.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
ბურდე
(იმერ.) გაუვალი ბუჩქნარი, ჩირგვი (მ. ალავ., დ. კლდ. ლექსიკ., 52). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდვა
(მესხ.) ბ უ რ დ ვ ა ძ ა ფ ი ს ა ძაფის დაშლა, დაწეწვა (ი. მაისურ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდნა
(ქიზიყ.) წარმოქმნილია ბ უ რ დ ო სიტყვისაგან, ფეტვის ლეწვა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდო
(ფშ.) ხორბლის, ქერის ან ფეტვის გალეწილი ჩალა (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდოხ-ი ბურდოხ-ი სახე
(ქართლ.) მოღუშული, პირქუში (გ. შატბერ., 32). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდუ
(იმერ., ლეჩხ.) ჟალტამი, ძიგვე; ხმელი ბალახები ერთად თავმოყრილი (ვ. ბერ.; მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდუგანა
(კახ.) პატარა, უხეირო სახელდახელოდ აგებული სახლი ( დიალექტ., 604). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდღა
(გურ., აჭარ.) ფრინველის ბუმბული (ს. ჟღ; შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ბურდღაშ-ი
(გურ.) დაუნდობლად ხევაგლეჯა (მაგ., ჩხუბის ან ჭიდაობის დროს); გ ა ბ უ რ დ ღ ა შ ე ბა განადგურება, დაფლეთა, დაგლეჯა რისამე (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ბურდღულ-ი
(გურ.) ბუტბუტი, გაურკვევლად ლაპრაკი, ბუტბუტი, ბურტყუნი (ს. ჟღ); ხმადაბალი გაურკვეველი ლაპარაკი (შ. ნიჟარ., აჭარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9