გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 37 page 1 of 2
გაგა-ჲ
(ინგილ.) მიუხვედრი, გაუგებარი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგალება
(გურ.) ღ ვ ი ნ ო გ ა გ ა ლ დ ა ღვინომ სიმაგრე დაკარგა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგალვა
(ქართლ.) დანაყვა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქ ◊ (ლეჩხ.) 1. გალობა (მ. ჩიქ.); 2. დალბობა, სიმწიფის დაწყება; გ ა გ ა ლ უ ლ-ი დალბობილი (მ. ალავ., 2). "წუხანდელ წვიმას More…
გაგამირება
(ლეჩხ.) გახიმვა, გაჩხირვა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგან-ი
(ქართლ., მოხ.) ხმაურობა, უთავბოლო, უაზრო ლაპარკი ( კირიონი; ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგანგალება ხმისა
(იმერ.) ხმის გაწვრილებულად გაგარძელება (პ. ჯაჯან., X). =„ამ სიმღერას რო ამბოფ, ბოლოს ხმა უნდა გ ა ა გ ა ნ გ ა ლ ო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
გაგანება
(ქართლ.) ურცხვად ლანძღვა (მ. მესხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგანია-ი
(იმერ., გურ.) დიდი, ძლიერი, მაგ., სიცხე, პაპანაქება, ჭაჭანაქება, ჭაჭარაქება (ვ. ბერ.; ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
გაგაჸ-ი
(თუშ.) პური ბავშვის ენაზე (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგება
(ზ. იმერ.) თევზის საჭერია, რამდენიმე ანკესი ერთად (ბ. წერეთ.). ◊ (ქიზიყ.) დარგული ან დამყნობილი მცენარის გახარება (ს. მენთეშ.). „ჩვენმა ნამყენმა გ ა ი გ ო.“ ქართულ კილო-თქმათა More…
გაგერშვა
(ფშ., თუშ.) გაწაფვა, გაწვრთნა (ვაჟა, IV, ა. შან.; ი. ბუქურ., 130). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგერშილ-ი
(მთიულ., გუდამაყრ.) დაგეშილი, გაწვრთნილი (ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგეშილ-ი
(ქართლ.) დაგეშილი, გაწვრთნილი, გაჩვეული ნადირობაში ძაღლი; მუშაობას შეჩვეული საქონელი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). შდრ.: ქეგლ. See also: დაგერშვა, დაგერშილი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
გაგლა, გაგლა-ჲ
(მოხ., ქართლ.) დანაყვა, დაცეხვა (ა. ყაზბ., III, შ. ძიძ.). See also: გაგალვა ◊ (თუშ., ფშ.) გათელვა (თ. უთურგ.); გათქერვა (ი. ქეშიკ.). "წამოუშინოს სეტყვამა, ყანა მიწაზე გ ა More…
გაგლასუნება
(ქართლ.) გახახუნება; გადატ. მოფერება (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგლახავება
(მთიულ.) გაღატაკება, დაგლახაკება (დიალექტ., 566). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგლეჯილ-ი
(გურ.) შერცხვენილი, გაუპატიურებული (ა.ღლ.). =„მაი დ ე დ ა გ ა გ ლ ე ჯ ი ლ ი რაფერ მიჩივა რამეს, თავზე დეიხედოს, რაც წიეკიდა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
გაგლეჯილა-ჲ
(თუშ.) თამაშობაა ბავშვთა (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაგლილ-ი
(მთიულ.) განადგურებული. მოსპობილი; გ ა გ ლ ი ლ-ი ყ ა ნ ა საქონლის მიერ შეჭმული, გათელილი ყანა (ლ. კაიშ.). =„გ ა გ ლ ი ლ ი ღ ა ვარ სიკვდილისაგან.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
გაგლინება
(ფშ.) ნელა, შეუმჩნევლად წასვლა, გაცოცება (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9