გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 24 page 1 of 2
გაქანჯალება
(გურ.) ძლიერ გარხევა, შენძრევა (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქარვანება
(კახ.) განავარდება (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქარულ-ი გზა
(მთიულ.) გაკვალული გზა, რომელსაც ქარმა კვლავ თოვლი მიაყარა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქენქერებულ-ი
(ლეჩხ.) გამაგრებული (მ. ალავ., 1). =„პური სულ გ ა ქ ე ნ ქ ე რ ე ბ უ ლ ა.“ See also: ქენქერი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქეჩვა
(ქიზიყ., თუშ., ქსნის ხეობ., ფშ.) გეზის, მიმართულების მიცემა ფარისა ან ჯოგისათვის; ცხვრის ფარას რომ წინ გაუძღვება თხა ან თვითონ მეცხვარე და გაიყოლიებს მთელ ფარას (ს. მენთეშ.; ი. ბუქურ., 130; More…
გაქვილიკება
(იმერ.) გამასხარავება, გაბიაბრუება, არად ჩაგდება (ი. ქავთ.). =„ნუ იცი შენ ჩემი სიტყვის გ ა ქ ვ ი ლ ი კ ე ბ ა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
გაქვისნა
(იმერ.) 1. მაგრად გატენა ჭურჭლისა; 2. ძალზე გაძღომა პირუტყვისა (ი. ქავთ.). =„სულ გ ა ვ ქ ი ს ნ ე ხარები.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაქიაქება
(გურ.) გახევა, დაფლეთა, დაგლეჯა ტანისამოსისა (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქილვა ენისა
(ქართლ.) დაკლული პირუტყვის ენის გაფხეკა-გასუფთავება და მომზადება მოსახაშად ან შესაწვავად (გ. შატბერ., 37). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაქილიკება
(ქსნის ხეობ.) გაქირდვა, დაცინვა, მასხრად აგდება (ვ. სომხიშვ.). See also: გაქვილიკება =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქინძლავება
(კახ.) ფეხით გასრესა, გათელვა, გაქელვა; გადატ. შეურაცხყოფის მიყენება, დამცირება (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაქინძურავება
(ფშ.) გაქნევა, გაქანავება (ი. ქეშიკ.). =„ერთხელ კიდევ გ ა ა ქ ი ნ ძ უ რ ა ვ ა დედამ შვილი.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქირ-ი, გაქირის გაწევა
(კახ., ქიზიყ.) ჯიუტი, კერპი, ოჩანი ცხენი, ჯორი, ვირი (ს. მენთეშ.); გაჯიუტება, გაკერპება (ა. მარტ., გ. იმნ.). შდრ.; ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
გაქიშტვა
(ქიზიყ.) ფეხსაცმლის საძირე ტყავის გასუფთავება, ლეშკის აჭრა და მისთ. (ს. მენთეშ.). See also: ლეშკი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
გაქლერთვა
(ქიზიყ.) See also: ქლერთვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქლეტა
(კახ.) ოდნავ კანის აძრობა, აყვლეფა (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქლიავება
(ქიზიყ.) უხვად გაცემა რისამე, დარიგება, თითქმის გადაყრა, გაფლანგვა, განიავება ქონებისა (ს. მენთეშ.). =„ა ქ ლ ი ა ვ ე ბ ს მამი მონაგარ.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
გაქუბვა
(იმერ.) ახლად მოჭრილი ჩალის კონების ერთმანეთზე თავმიდებით აყუდება გაასხმობად (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქურქვნა
(ლეჩხ.) გაფცქვნა, კანის გართმევა (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაქურცვნა-ჲ
(თუშ.) See also: გაქურქნა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9