გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 20 page 1 of 1
გაღავება
(ქართლ.) გაშანშვლა, გაფანტვა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღალვა
(ლეჩხ.) გათვალვა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღანცებულ-ი
(მთიულ.) მეტად გამხდარი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღარსვლა
(ქიზიყ.) გაფცქვა, გაღარიბება, გაღატაკება; გ ა ღ ა რ ს ლ უ ლ-ი ღარიბი, ღატაკი (ს. მენთეშ.). =„ავანტყოფობისაგან მთლათ გ ა ი ღ ა რ ს ლ ა უბედური, სუ დაიღუპა.“ =ქართულ კილო-თქმათა More…
გაღაღაჭება
(აჭარ.) კარგად გარეცხვა, გაქათქათება (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღება
(ფშ.) წასვლა, გზის აღება (ვაჟა, I, 31, 1946, ა. შან.). =„ვინღა დაეძებს ნადავლსა, ნეტავ გ ა ი ღ ო ნ გზანია!“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაღეჯეჯებულ-ი
(ქართლ.) გაღივებული ხორბალი (გ. შატბერ., 37). =„მარცვალი უკვე გ ა ღ ე ღ ჯ დ ა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღვარცლა
(ქართლ.) გარჩევა, გასუფთავება (პ. ხუბ., ანგარიში.). =„პური სარეველასაგან გ ა ვ ღ ვ ა რ ც ლ ე.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
გაღვერვა
(ზ. იმერ.) გამრუდება, გაღუნვა (ბ. წერეთ,). =„დირეებს იმიტომ ვდებთ სარტყელზე, რომ კედლები არ გეიღვეროს.“ ◊ (ქიზიყ., მთიულ.) ცხვრისა თუ თხისათვის მატყლის ხელით გაცლა, გაგლეჯა More…
გაღვიწნა
(იმერ.) ბალნის გაცლა, გაპუტვა, გასუფთავება დაკლული გოჭისა (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღვრეჭა
(ქიზიყ.) გაბანა, გასუფთავება; გ ა ღ ვ რ ე ჭ ი ლ-ი გაბანილი, სუფთა, კრიალა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღირება
(გურ.) გაწევა; დამიზნება; გ ა ა ღ ი რ ა თ ა ვ-ი გაწია თავი; დ უ უ ღ ი რ ა დაუმიზნა (ა. ღლ.). ◊ (მთიულ.) ხელის გაშვერა, მინიშნება ხელით (ლ. კაიშ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
გაღლიავებულ-ი
(ქსნის ხეობ.) გაშლილი უსწორმასწოროდ (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღნიოშება
(გურ.) გარღვევა ღობისა, გაჩანაგება, განგრევა (ა. ღლ.). შდრ.: დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღორება-ჲ, გაღორება
(თუშ.) გახელება (თ. უთურგ.). ◊ (ინგილ.) ძალიანი ზრდა მცენარეთა (მ. ჯან.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღოჯვა
(ზ. იმერ.) თესლის გაღივება (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღუება
(ფშ.) გაწითლება (ი. ქეშიკ.). =„ქალავ. გ ი ღ უ ი ს ლოყები ვაჟების საკოცნელადა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაღუილ-ი
(ქიზიყ.) გატირება (უკან), გატირილი; ტირილი (ს. მენთეშ.). =„დედა გაჲღუის თავი შვილი გზაჲ." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
გაღუღვა
(იმერ., ლეჩხ.) წვიმისაგან მეტისმეტად დასველება, გაწუწვა (ი. ქავთ.; მ. ალავ., 1). =„შეფარება ვერსა მოვასტარით და ისე გ ე ვ ი ღ უ ღ ე თ, ძლივს გავშრით.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
გაღუჭვა
(მოხ.) გამურვა (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9