გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 23 page 1 of 2
გაშანდვა
(მთიულ.) ძველ ქალამანზე დაკერება (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშანშალება
(იმერ.) გაშლა, გაბერვა, გაფართოება (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშანშვლა
(ქიზიყ.) ნივთების, ავეჯის, ნაგვისა და მისთანათა მიყრა-მოყრა. დიასახლისი, თუ სახლი დაულაგებელი აქვს, მოულოდნელ სტუმართან მოიბოდიშებს ხოლმე (ს. მენთეშ.). =„გოგო-ბიჭებმა გ ა მ ი შ ა ნ შ ა ლ ე More…
გაშაპრება
(ქართლ.) ხილის კანის გაუხეშება, დახეთქვა; საერთოდ გაუხეშება (გ. შატბერ., 37). =„გ ა შ ა პ რ ე ბ უ ლ ი მამულა მხალი და ვაზის რქა აღარ იჭმევა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
გაშატულ-ი
(მთიულ.) განასკული ძაფი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშაულ-ი
(ფშ., მთიულ.) გაშავებული (ვაჟა, I, ა. შან.; ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშეყერება
(მესხ.) სიამყისაგან გამართულად, გაშეშებულად გაჩერება კერპივით; გ ა შ ე ყ ე რ ე ბ უ ლ-ი გაბადრული, გაჭიმული, გაშეშებული (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
გაშვანტალება
(გურ.) See also: გაშვანტალებული =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშვანტალებულ-ი
(გურ.) სწორი, უტოტო, მაღალი; გადატ. მაღალი ტანის ქალი ან კაცი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშილვა
(ქართლ.) თხილის ჩენჩოს ან ნიგვზის წენგოს გაცლა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშილვა, გახოშვა
(ხევსურ.) ტანსაცმლის სამკაულისაგან გაძარცვა (ა. ჭინჭარ., 263). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშიმვა
(გურ.) ძალზე გაძღომა, გაბერვა (გ.შარაშ.); გაბერვა, გასუქება (ა. ღლ., გურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშიშნილ-ი, გატიტნილ-ი
(ლეჩხ.) გაშიშვლებული, შიშველ-ტიტველი (მ. ალავ., 2). =„ღარტაკი კი იყო, ცოლ-შვილი გატყაულ-გაშიშნილი ხავდა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაშიშხვნა-ჲ
(თუშ.) გაფატვრა (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშმაშნულ-ი
(ქსნის ხეობ.) აქეთ-იქით, მიყრილ-მოყრილი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშობილა/ე,-ი
(გურ.) შეუღობავი ადგილი, სადაც საქონელს უშვებენ საძოვრად (ს. ჟღ); საძოვრად გაშლილი მინდორი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაშორტებულ-ი
(მთიულ.) მოუხვნელი, ბალახმოდებული (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშოჭვა
(აჭარ.) ფურცლებისაგან გაცლა ხისა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაშპობა
(გურ.) მოსხლეტით უცებ გაქცევა; გ ა შ პ ა გაიქცა, გახტა; მ ო შ პ ა გამოიქცა; გ ა შ პ ა-გ ა მ ო შ პ ა გახტა-გამოხტა; ა მ ო შ პ ა ამოხტა (ი. ჭყონ.); უცებ გაქცევა, მოწყვეტით (ა. ღლ., გურ.). More…
გაშტრიკინებულ-ი
(იმერ.) გამოჭიმული, გამოჯგიმული, საგულდაგულოდ გამოწკეპილი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9