გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 22 page 1 of 2
გაცალჯერება ცხორისა
(მთიულ.) ცხვრის წველის სეწყვეტა, ჯერ დღე გამოშვებით, მერმე ორდღეში ერთხელ, რომ ცხვარი თანდათან გაშრეს და ჯიქანი არ დაუკოჟრდეს (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
გაცვეთა
(გურ.) 1. მიწასთან გასწორება, განადგურება (გ. შარაშ.); 2. სიკვდილი (ა. ღლ.). =„გაჩუმდი, თვარა გ ა გ ც ვ ე თ ახლავე!“; „შიეყარა ჭირი და სამ დღეში გ ა ს ც ვ ი თ ა." =ქართულ More…
გაცთომა
(გურ.) გაციება, სიკვდილი (ა. ღლ., გურ.). =„ბურდღა შიახე და ხელათ გ ა ც თ ე ბ ა ო.“ See also: გაცვეთა 2 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაცი!
(ქართლ.) შეძახილი ძაღლის გასაგდებად (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). ◊ (მესხ.) გასწი! (ი. მაისურ.). "გ ა ც ი, ხელათ და წყალი მოიტა!" ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
გაცილნება
(ფშ.) გ ა ი ც ი ლ ნ ა თავის წინ გაუშვა ისინი (დიალექტ., 589). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაციმციმება
(გურ.) გაჩუმება, გაყუჩება (ა. ღლ. გურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცინდლულ-ი
(იმერ.) გამხდარი (ცინდალივით) და ფერდაკარგული ადამიანი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცინულ-ი
(ზ. იმერ.) გაცინებული (მ. ალავ.,3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცისკრება
(მოხ.) გათენება (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაციცავება
(ზ. აჭარ.) ჩაქრობა ცეცხლისა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაციცინება
(იმერ.) პირამდე გავსება; გაპიპინება, გალიცლიცება (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაციცქნილ-ი
(გურ.) მეტად გამხადრი და ფერწასული (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცმულ-ი
(კახ.) მიწაში ძირებგადგმული მცენარე (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცრუება
(ფშ.) გაკოხტაპრუწავება, გაპრანჭვა (ი. ქეშიკ.). =„გ ა ჰ ც რ უ ე ბ უ ლ ხ ა რ, წვრილაო, გვერდზედღა ჩაიხედები.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაცრცვილ-ი
(ფშ.) გაძარცული, ფოთლებდაყრეინებული (ვაჟა, V, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცუდვა
(ლეჩხ.) სახელდახელოდ გაკერვა (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცუცურაგება
(გურ.) 1. შერცხვენა, გააბხება, მოტყუება; 2. გაქცევა, ჩუმად გაპარვა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცფობა
(გურ.) შერცხვენა, უხერხულ მდგომარეობაში ჩავარდნა (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცქინტულ-ი
(გურ.) სახეგამხდარი, სახედაპატარავებული სიგამხდრისაგან (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაცქნაფვა
(კახ.) სულის განაბვა, გატვრენა (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9