გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გაა გაბ გაგ გად გაე გავ გაზ გათ გაი გაკ გალ გამ გან გაო გაპ გაჟ გარ გას გატ გაუ გაფ გაქ გაღ გაყ გაშ გაჩ გაც გაძ გაწ გაჭ გახ გაჯ გაჲ გაჴ
selected terms: 13 page 1 of 1
გაძაგვრა
(გურ., მოხ., მთიულ.) 1. მაგრად გაკვრა; ისე დაჭერა, რომ გასაქანი აღარ ჰქონდეს (გ. შარაშ.); 2. გაჭიმვა (ო. ქაჯ); 3. გაწელვა, გაწურვა (ლ. კაიშ.). შდრ.: ქეგლ. =„გ ა ძ ა გ რ ე ს და წეიყვანეს.“ More…
გაძაძღვა
(ქართლ.) გაწელვა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძგნაფვა სულისა
(ქიზიყ.) განაბვასავით, სულის გატრუნვა, გაჩუმება (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძგუფვა
(გურ.) გაწყვეტა, ხმაურით გაგლეჯა; გ ა ძ გ უ ფ უ ლ-ი გაწყვეტილი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძეკვა
(ქიზიყ.) მაგრად გატენა, დატკეპნა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძეკილ-ი
(ქართლ.) გატენილი (კირიონი). See also: გაძეკვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძენძვა
(მოხ.) დაშლა, დაწეწვა (ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ.). შდრ.: დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძვარცვა
(გურ.) გაძარცვა (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძვერიე
(გურ.) კალია, რომელიც ისლის ბუჩქებში დაძვრება (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძვრა-ჲ
(თუშ.) გ ა ძ რ ვ ა ჲ გაქცევა; გ ა ი ძ ა რ, ჯიჴვო, გ ა ი ძ ა რ! გაიქეც, ჯიხვო, გაიქეც! (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაძირებულ-ი
(ფშ.) გამდნარი, დუღილით გაწმენდილი (ი. ქეშიკ.). =„დამა მაჭმია სადილი, კარაქი გ ა ძ ი რ ე ბ უ ლ ი.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გაძმარვა
(ლეჩხ.) უეცარი სიკვდილი, მუცელზე გასკდომა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გაძღია
(იმერ.) იტყვიან გამოჩენის მოყვარულ ადამიანზე, რომელიც სხვის პურ-მარილში (ხშირად დაუპატიჟებლადაც) გამოძღება და უბოდიშოდ წავა (ი.ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9