(გურ.) გაჭყლეტა; როცა კაცს მძიმე ტვირთი მიაქვს, იტყვიან გეიჭარჭყაო (ა. ღლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ., ფშ.) ძალიან გავსება, გატენა (მაგ., ფქვილით ტომრისა, მარცვლით თავთავისა, რძით ძუძუსი და სხვ.); გადატ. ძალზე გაძღომა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); ძალზე გატენა გუდისა, მუცლისა, More…
(მოხ.) გაბერვა (ა. ყაზბ., III, შ. ძიძ.); გაჭიმვა (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქიზიყ.) ხელში ხშირი დაჭერით ჩვილი რამის გაჭყლეტა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page