(ფშ.) გაყვანა (ი. ქეშიკ.). =„წყალსა რატომ არ გ ა მ ა ხ დ ე ნ.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ზ. აჭარ.) გაფანტვა, ვთქვათ, ქსოვილის ნაჭრის იმგვარად გაჭრა-განაწილება, რომ შემდგომ ამ ნაწილების გამოყენება შეუძლებელი იყოს (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(ქართლ.) ცალ მორგვში ღერძის თავის გაჭედვა წვრილი სოლებით, რომ ღერძმა არ იტრიალოს (შ. ძიძ. ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
(თუშ.) გაქცევა თავის დაღწევის მიზნით, თავის საშველად (თ. უთურგ; დიალექტ., 578). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ.) გამჟღავნებული, ხმაგავარდნილი (მ. ალავ., დ. კლდ. ლექსიკ). =„მართლაც ყველაფერი დაივიწყა სონიამ ამ გ ა ხ ი ა ხ ე ბ უ ლ ი საქმის გამო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(გურ.) ხაბაკის, ბარგის, ნივთების ძალად წაღება (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქსნის ხეობ.) ქვევრი რომ გაიბზარება, მას სანთელს წაუსვამენ. ამას გ ა ხ ი ზ ვ ა ჰქვია (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
to main page 
top of page