ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
გა გდ გე გვ გზ გი გლ გმ გნ გო გრ გუ გძ
გვა გვე გვი გვლ გვრ
selected terms: 67
 1 2 3 4 Next >>
 page 1 of 4
გვალ(ე)
(თუშ.) 1. წავიდეთ! ზმნისწინ! არ დაირთავს, მუდამ ინკლუზიურია; 2. იარე, წადი! (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვალ-ი
(იმერხ.) მრგვალი (დიალექტ., 653). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვამ-ი
(ზ. იმერ.) თიხის ჭურჭლის მუცელი, გამობერილი შუატანი (ბ. წერეთ.). See also: გამოგვამვა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვან-ი
(გურ.) ნაგავი (ვ. ბერ.; ს. ჟღ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვანგვალ-ი
(ლეჩხ.) კარგად, ლამაზად, მოკლე ნაბიჯებით სიარული დაბალი, ჩამრგვალებული ადამიანისა (მ. ალავ., 1); ქალია შნოიანი სიარული, მოკლე ნაბიჯით სვლა (მ. ჩიქ.). =„ხვალ გეყოლება იმისთანა გ ვ ა ნ გ ვ ლ More…
გვანდრუცა
(იმერ.) გვერდულად მოსიარულე, ოდნავ კოჭლი (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვარალ-ი
(ლეჩხ., აჭარ.) ულო, მომკილი პურის შესაკონი, ძნის სესაკრავი (მ. ალავ., 1); გ ვ ა რ ლ ა-ი გორგალი, თავშესახვევი, ჩალის კონის შესაკრავი, თივის თოკი (ი.მეგრ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
გვარდა
(ზ. აჭარ., გურ.) ოვალური კასრი, რომელშიც ინახავენ ჩვეულებრივ რძის პროდუქტებს (შ. ნიჟარ.); სასაპალნე ოთხკუთხა კასრი ან ყუთი, რომელშიაც ყველს, კარაქს დებენ (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა More…
გვარვალა
(ზ. იმერ.) სარეველა მცენარის ნაყოფი, რომელიც ხორბალში ურევია (ქ. ძოწ.). See also: გორველა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვარის მაქიქ-ი
(მესხ.) გვარის შემარცხვენელი, სახელის გამტეხი, გვარის ამომგდები (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვარჯილა
(ლეჩხ.) ქვევრის კედლებზე ან სარქველქვეშ ღვინის დუღულის შედეგად მიმხმარი ნივთიერება. აშორებენ სილითა და სარცხით (მ. ალვ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
გვაცა
(ლეჩხ.) პატარა, დაბალი ტანის ქალი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვაცანცხალა
(ლეჩხ.) ხალისიანი ადამიანი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვაჯა
(იმერ.) პატარა ტანის, დაბალი, ბანძღი, ჯუჯა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვაჯილ-ი
(ლეჩხ.) სულუგნი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გვედაბო
(რაჭ.) სისხლად და ბალღამად გახეთქა (ვ. ბერ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გველანა
(ქართლ.) თევზია ერთგვარი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გველაფშუტა
(ზ. იმერ.) სოკოა, სისხლისდენის შესაწყვეტად იყეენბენ (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
გველე!
(ფშ.) ჭამე! ხეთქე! (უპატივც.) (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =„ბალღო, მანდ ლაშს ნუ იწრეხ-იგრეხ, ე პური გ ვ ე ლ ე!“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
გველერწო
(რაჭ.) ძაღლნიორა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 3 4 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9