(ქიზიყ.) ფიცრისაგანაა შეკრული, საკალატოზო საქმეში იხმარება კირის მოსატანად (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(რაჭ., მოხ.) ქვეშსაგები, ლეიბი ძირს საგები (ვ. ბერ.; ა. ყაზბ., I. შ. ძიძ.; ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ლეჩხ.) დიდი ცეცხლი, აბრიალებული ცეცხლი შდრ.: გურგუზალა (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ზ. იმერ.) მთავარი ბოძი, რომელზედაც სახლის თავია დადგმული (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ.) წისქვილის ნაწილია. სარეკელა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ზ. იმერ.) შავი ქლიავის ჯიშია, ბრტყელი ნაყოფი იცის (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
to main page 
top of page