და დბ დგ დე დვ დი დლ დმ დო დრ დუ დღ
და- დაა დაბ დაგ დად დაე დავ დაზ დათ დაი დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჲ დაჴ დაჸ
selected terms: 42 page 1 of 3
დალა, დალაობა-ჲ
(ქართლ.) კვერნა (დიალექტ., 636). ◊ (იმერ.) უქნარა, ზარმაცი : უმწეო, სუსტი, უხეირო (დიალექტ., 670). ◊ (თუშ.) დალაობაჲ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
დალაბანდ-ი
(ფშ., ქართლ., ზ. იმერ.) დოლი (ვაჟა, IV ,ა. შან.; კირიონი; ს. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.); დოლი, ბარაბანი (ბ. წერეთ.). =„დ ა ლ ა ბ ა ნ დ ს უკრავენ.“; „დ ა ლ ა ბ ა ნ დ ი ვ ი თ გაქონდა More…
დალაბორდებულ-ი
(ლეჩხ.) ნესტიანი სველი (მ. აალვ., 1). =„პური სულ დ ა ა ლ ბ ო რ დ ე ბ უ ლ ი ა და თუ არ გავამზევრეთ, ეშმაკიც ვერ გალეწავს.“ =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
დალალვა
(ქართლ.) See also: გამოლალვა =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალამბრულ-ი
(ქართლ.) დამბლადაცემული (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალამუნება
(ლეჩხ.) დანამვა (მ. ჩიქ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალანძულ-ი
(გურ.) დაყურსული, დამძიმებული, ნაყოფის სიმრავლის, ე. ი. უხვად მოსხმის გამო (გ. შარაშ.). See also: დანაბდული =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
დალანჯვა
(ზ. იმერ.) დაწვა (ბ. წერეთ.). =„დ ა მ ლ ა ნ ჯ ა მისმა სიყვარულმაო.“ See also: ლანჯვა =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაობა-ჲ
(თუშ.) მიცვალებულის საპატივცემოდ შესრულებული წესი: ხუთი მხედარი სიმღერით ასრულებს ს ა დ ა ლ ა ო სიმღერას. სიმღერის ტექსტი ერთია, მისი შესრულებისას მხოლოდ მიცვალებულის გვარს ჩაურთავენ საჭირო More…
დალაუგაჸ-ი
(თუშ.) პატარა ვაკე მინდორი მთიან ან კლდიან ადგილებში (თ. უთურგ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაღანა
(იმერ.) ზარმაცი მოუხერხებელი, ფიზიკურად სუსტი კაცი (პ. ჯაჯან., IX, 249.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაღება
(ფშ.) გახარება (დიალექტ., 590). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაღვა
(გურ.) დატვირთვა, ჭურჭლის გავსება (ე. ნინ. , II, თ. კიკვ.; ღლ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაყობა
(მოხ.) დალბობა, დასვეელბა (ო. ქაჯ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაშტვა
(აჭარ.) See also: დალაშტვრა =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალაშტვრა
(გურ., ზ. აჭარ.) წყლის უზომოდ, უთავბოლოდ დაღვრა, ბლომად დაქცევა, დასველება (ა. ღლ.; შ. ნიჟარ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
დალახვა
(ხევსურ., მოხ., თუშ.) ფეხის დადგმა, ფეხით გადავლა; დალაჴვა (დიალექტ., 551, 561): ფეხის დადგმა; გადატ. ყოფნა: თ უ მ ე ღ ი რ ს ე ბ გ ა რ ე ვ მ თ ე ბ ი ს დ ა ჴ ლ ა ვ ჴ ა ჲ თუ მეღირსება More…
დალახვრა
(ზ. იმერ.) წესჩვეულება იყო ერთგვარი: ქალი რომ მოილოგინებდა, მეექვსე კვირას მიიყვანდნენ ეკლესიაში და დააწვენდნენ ტრაპეზის წინ. შემოსილი მღვდელი გადააბიჯებდა. ამას დ ა ა ლ ხ ვ რ ა ს More…
დალდე
(ფშ.) კლდეში შეზნექილი ადგილი, სადაც ნადირი დაწვება ან თოვლი შერჩება (თ. რაზიკ., „ ივერია“, №162, 1900; ი. ჭყონ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
დალევა
(ხევსურ.) გაფუჭება (დიალექტ. 551). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9