(იმერ.) სიმდიდრე, შეძლება (ვ. ბერ.). =„რაც მართალი, მართალია, კაი დ ი ლ ღ ვ ა მ ი ა ნ ი ოჯახი აქვს.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ., ზ. აჭარ.) (dip) თამბაქოს ძირის ფოთლები, დაბალი ხარისხისა (ს. მენთეშ.; შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქართლ.) დიბლიგი, შუბის ბოლო; გადატანით წიხლი (ა. ღლ., ქართლ., 287). =„აბა, ერთი დ ი გ ლ ი გ ი ჰკარი ამ ჩემი სიმამრი ცხენსაო.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
(გუდამაყრ.) დიდი ნიშანი; მეორე ნიშანი, რომელიც მიჰქონდა ვაჟის პატრონს საპატარძლოსთან (დიალექტ., 572). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974