(ქართლ., ქიზიყ., მთიულ., ხევსურ., რაჭ.) კარაქის ამოღების შემდეგ დარჩენილი სითხე; შედღვებილი მაწონი (დიალექტ., 567; 684; 636; ს. მენთეშ.; ა. ჭინჭარ., 271). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. More…
(გურ.) ვაკე ადგილი, სადაც ხეებია აშვებული (ს. ჟღ.). See also: დობირაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(იმერ.) მარწყვის ერთ-ერთი ჯიშია, ჩვეულებრივზე უფრო მსხვილი („კომუნისტი“, №190, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქართლ., კახ.) რბილი ხორბალი (ა. მაყ.). შდრ.: ქეგლ. ◊ (მთიულ., გუდამაყრ.) ნადირის ბუნაგი (ე. ვირსალ.). ◊ (ჩ. თუშ.) ჯარის ის ნაწილი, რომელშიც ჯარატარი ზის (კ. ჭრელ., 266). More…