და დბ დგ დე დვ დი დლ დმ დო დრ დუ დღ
დო დობ დოგ დოდ დოვ დოთ დოი დოლ დომ დონ დორ დოს დოფ დოქ დოღ დოყ დოშ დოჩ დოხ დოჲ
selected terms: 91 page 1 of 5
დო
(ქართლ., ქიზიყ., მთიულ., ხევსურ., რაჭ.) კარაქის ამოღების შემდეგ დარჩენილი სითხე; შედღვებილი მაწონი (დიალექტ., 567; 684; 636; ს. მენთეშ.; ა. ჭინჭარ., 271). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. More…
დობილ-ი
(გურ.) ვაზიანი ხეებით გაშენებული ადგილი (ე. ნინ., II, თ. კიკვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დობირა-ი
(გურ.) ნიადაგის სახელია (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დობირო
(გურ.) ვაკე ადგილი, სადაც ხეებია აშვებული (ს. ჟღ.). See also: დობირაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოგ-ი
(თუშ.) საზღვარზე დარჭობილი მსხვილი დაბალი ხე მიჯნად (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოგა-დოგა
(ქიზიყ.) ზზ., მონდომებით, გულდაგულ, მოწადინებით (ს. მენთეშ.). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოგვ-ი
(გურ.) მდოგვი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოგმა
(გურ., იმერ.) შესაკრავი ღილები ლითონისა, დუგმა: ენიან დოგმას მამალს ეტყვიან, უენოს - დედალს (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
დოგოკლდა
(მთიულ.) დაგვაკლდა (დიალექტ., 567). See also: ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოდა-ჲ
(თუშ.) ტლანქი, ზანტი ადამიანი, საქონელი (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოდაგ-ი
(ხევსურ.) See also: ჟიმტა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოდლო
(გურ.) ვაზის ჯიშია ერთგვარი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოდუე
(იმერ.) მარწყვის ერთ-ერთი ჯიშია, ჩვეულებრივზე უფრო მსხვილი („კომუნისტი“, №190, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოდღო
(ზ. აჭარ.) ძალიან მსუქანი (ადამიანი, პირუტყვი); ჩვილი, რბილი ყველი, ცომი (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოვ-ი
(ფშ.) See also: დო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოთა-ი
(ფშ.) მარხილის ნაწილია (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოთამგელა
(მთიულ.) დოს გამოწურვის შემდეგ სადღვებელში დატოვებული ნარჩენი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოთქუნდა
(მთიულ.) ხისგან გაკეთებული დასადგომი საქანელა, მასზე სადღვებელს აწვენენ და ის არწევს (დიალექტ., 657); დ ო თ ქ უ ნ თ ა (ს. მაკალ., ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
დოინჯიან-ი ქილა
(ქართლ.) წელმაღალი, ორყურიანი ქილა (გ. შატბერ., 52). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
დოლ-ი
(ქართლ., კახ.) რბილი ხორბალი (ა. მაყ.). შდრ.: ქეგლ. ◊ (მთიულ., გუდამაყრ.) ნადირის ბუნაგი (ე. ვირსალ.). ◊ (ჩ. თუშ.) ჯარის ის ნაწილი, რომელშიც ჯარატარი ზის (კ. ჭრელ., 266). More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9