(რაჭ.) ჯადოა (შ. ძიძ., 205). ◊ (ინგილ.) (თურქ.-არაბ. dua) სამძიმარი, პანაშვიდი (გ. იმნ.). "მოგროვდა ხალხი დუაზე." ◊ (ხევსურ.) ყველაფერი ის, რისი ჭამაც ხვრეპით More…
(ქიზიყ., ქართლ.) თბილი, უგემური წყალი, მისი დალევა ძნელია (ს. მენთეშ., ა. ღლ.). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
(იმერ.) რევმატიზმის მკურნალობის საშუალება: კოპიტის (იფნის) ნაცარს გააცხელებდნენ თაფლის სანთელში და მტკივან ადგილზე რამდენიმე დღით დაიდებდნენ ყურწუმელას (კურკანტელას) ფოთოლს და ნაჭრით More…
(გურ.) ერთად, უწესრიგოდ თავმოყრილი მრავალრიცხოვანი ხალხი (გ. შარაშ.). =„იმისთანა დ უ დ გ ა იდგა იქინე, რომ ძვილაი გამუაწიე!“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
(ფშ., კახ., ქართლ., აჭარ.) ხეა, რომელსაც ფხვიერი მასით ამოვსებული გული აქვს, ამიტომ ადვილად იხვრიტება და სტვირად აკეთებენ (ვაჟა, I, 1946, ა. შან.); დიდგულა (ა. მაყ.). =ქართულ More…
(ქიზიყ.) ყურძნისა და საერთოდ ხილეულის, აგრეთვე ნედლი თამბაქოს ფოთლებისა და კორკოტის გამოშვებული სიტკბო, წებოსავით წვენი, რომელსაც აქვს თვისება მიკვრისა (ს. მენთეშ.). See also: კორკოტი More…
to main page 
top of page