ვა ვე ვი ვო ვს
selected terms: 152 page 1 of 8
ვაგა
(ზ. იმერ.) გრძელი ხე, ბერკეტი (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაგან-ი
(ქართლ.) ვარცლი (კირიონი, ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაგლახა
(გურ.) წყლის ცხოველი ერთგვარი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვადა
(ხევსურ., თიან.) ხმლის ან ხანჯლის ტარი; ტარის გადაჯვარედინებული ადგილი (ა. ჭინჭარ., 307; დიალექტ., 598). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
ვადაგ-ი
(გურ.) წარმოშობა; ვ ა დ ა გ ი ა ნ-ი მშობლებიანი, ნათესავებიანი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვადადარა-ი
(გურ.) უვარგისი, უმაქნისი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვადილა, ჰა!
ხელხვავი, ხალხური სიმღერაა ერთგვარი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაზ-ი
(მთიულ.) ლეწვის დროს გულთბოძზე გამობმული რკინის ჯაჭვი ხარების დასაბმელად (ლ. კაიშ.). See also: გულთბოძი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაზიზირა-ჲ
(ინგილ.) ფუჩფუჩა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაზირობა
(ინგილ.) ბრძანება (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაზისძირა
(ქართლ., კახ.) ფუჩფუჩა, მცენარეა (თ. რაზიკ., „ივერია“, №131, 1900; ი ჭყონ.; ა. მაყ.). See also: ვაზიზირაჲ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, More…
ვაი, საბრა
(ქიზიყ.) ცეკვაა ერთგვარი (ს. მენთეშ., დამ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაინაჩრობა
(მესხ.) სივაგლახე, უბადრუკობა; ვ ა ი ნ ა ჩ რ ა დ ცუდად, ვაგლახად, გაჭირვებით (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაიუშველებელ-ი
(გურ.) აყალ-მაყალი, შეხლა-შემოხლა, ჩხუბი, აურზაური (ა. ღლ., გურ.). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაიშვილ-ი
(გურ.) ვაჟიშვილი (ა. ღლ., დიალექტ., 664). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ვაკასა
(იმერ.) 1. ბალახია; 2. ერთნაირი მწვანე ბაყაყი, ხეზე ცხოვრობა. როდესაც ის ყიყინს დაიწყებს, წვიმა მოვაო, - ამბობენ (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
ვალდახ-ი
(მოხ., მთიულ.) ბალახის თოკია, რომლითაც მთაში თივასა კრავენ (ა. ყაზბ., I; შ. ძიძ.; ო. ქაჯ.; დიალექტ., 561, ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ვალთარა
(მოხ.) რამდენიმე ნამსხვრევისაგან შემდგარი მოთიბული ბალახი, რამდენიმე სვე(ზოლი) ნათიბი (დიალექტ., 561). See also: ნამხრევი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
ვაჟიანობა
(ქართლ.) ვაჟის ყოლა (თ. რაზიკ., „ივერია“, №131, 1900; ი. ჭყონ.). =„შენი ვ ა ჟ ი ა ნ ო ბ ა გამაგონოს ღმერთმა.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ვარა-ვარა
(ყიზლ.- მოზდ.) ეგებ, ვინძლო (დიალექტ., 602). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9