(ხევსურ.) რამდენი (ა. შან.). =„ნადირ ბევრ იყვა, ან ვ ი თ ა მახკალით?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ხევსურ.) რამდენიც (ა. შან.). =“...ხან იარაღს დასცემს ჴელს თავის მასაკლავად, ისრ რომ, ვ ი თ ა ი ც ხან გავას, იმთვენსაც მაიმატებს“ See also: ვითა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
(მესხ.) შემოკლ.: ვინ იცის (ი. მაისურ.). =„ვ ი ნ ც ი, სად გადააგდებენ იმ ბიჭ.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(გურ., აჭარ. , ლეჩხ.) ვიღაცა, ვინცაღა (ე. ნინ., I, II, თ. კიკვ.; ს. ჟღ., ა. ღლ., დიალექტ., 657; 676). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ფშ.) ნატვრით-გამხნევებითი ნაწილაკია; იქნება როგორმე, ეცადე (ვაჟა, I, ა. შან.). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(გურ.) ელესა და ვ ი ო! მისამღერი, შეძახილი ელესა სიმღერაში (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(გურ., იმერ.) 1. თავებით ჯვარედინად ერთმანეთში შეცმული ბოძები, რომელზედაც დაყრდნობილია მდინარეზე გადებული საქვეითო ხიდი (გ. შარაშ.); 2. წყალში ჩადებული ქვეშემადგა, რომელზედაც დამყარებულია More…
(ქართლ., ქსნის ხეობ.) 1. დიდი, უშნო; 2. მსხლის ჯიშია (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ., ვ. სომხ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქართლ.) ვირგლა, თავხედი (გ. შატბერ., 55). =„დიდი ვ ი რ თ ა მ ა მ ა ირდება.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
to main page 
top of page