(მთიულ., გუდამაყრ., მოხ.) რკინის სალტე (ე. ვირსალ.; ა. ყაზბ., III, შ. ძიძ.); თალა-ჲ (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ.) ხაჩაკლით ან ფიწლით ერთ ჯერზე ასაღები დატკეპნილი თივა ან ძეძვი (ს. მენთეშ.). See also: ხაჩაკალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(გურ.) ფერადი აბრეშუმის განიერი და გრძელი წელსახვევი, რომელსაც ჩაქურა ტანისამოსზე იხვევენ ბელყაიშის ზემოდან (ე. ნინ., I ; თ. კიკვ., ს. ჟღ.). See also: თალაბულისი =ქართულ კილო-თქმათა More…
(ზ. იმერ.) გამოღრმავებული ადგილი მდინარეში, ქვის ან ხის ძირების ქვეშ, შიგ თევზი იცის (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ.) მომსხო გრძელი ქვა, კედლის კუთხეებსა და საშენ მხარეს იხმარება, რომ კედელი მაღლა აიყვანოს (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…