თა თბ თე თვ თი თლ თმ თო თრ თუ თფ თქ თხ
თა თაბ თაგ თად თავ თათ თაი თაკ თალ თამ თან თაო თარ თას თაუ თაფ თაქ თაღ თაშ თაჩ თახ თაჯ თაჴ
selected terms: 16 page 1 of 1
თალ-ი
(მთიულ., გუდამაყრ., მოხ.) რკინის სალტე (ე. ვირსალ.; ა. ყაზბ., III, შ. ძიძ.); თალა-ჲ (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალა
(მთიულ.) See also: თალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალაბულის-ი
(გურ.) აბრეშუმის სარტყელი (კ. გვარ., 947; გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალათინ-ი
(ფშ.) დამუშავებული, რბილი ტყავი, რომლისგანაც ფეხსაცმელს, ქალამნებს კერავდნენ (ი. ქეშიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალამ-ი
(ქიზიყ.) ხაჩაკლით ან ფიწლით ერთ ჯერზე ასაღები დატკეპნილი თივა ან ძეძვი (ს. მენთეშ.). See also: ხაჩაკალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალამბულის-ი
(გურ.) ფერადი აბრეშუმის განიერი და გრძელი წელსახვევი, რომელსაც ჩაქურა ტანისამოსზე იხვევენ ბელყაიშის ზემოდან (ე. ნინ., I ; თ. კიკვ., ს. ჟღ.). See also: თალაბულისი =ქართულ კილო-თქმათა More…
თალან-ი
(ჯავახ.) (სპ.-თურქ. talan) ტაცება, ძარცვა-გლეჯა (დიალექტ., 647). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალანგ-ი
(მესხ.) კიტრის, საზამთროს, ნესვის და მისთანათა შტოები, კვლებზე გადაწვენილი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალარ-ი
(ზ. იმერ.) გამოღრმავებული ადგილი მდინარეში, ქვის ან ხის ძირების ქვეშ, შიგ თევზი იცის (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალაშ-ი
(ზ. აჭარ.) (telăș) გარჯა, შრომა, შფოთი, მოუსვენრობა (შ. ნიჟარ.) . =„ახლანდა მოგიტანო, ნუ გაქ თ ა ლ ა შ ი, ღამე ქარი ქრის, დილას კალაში.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
თალაშ-ი ქვა
(ქიზიყ.) მომსხო გრძელი ქვა, კედლის კუთხეებსა და საშენ მხარეს იხმარება, რომ კედელი მაღლა აიყვანოს (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
თალია
(ქიზიყ., მოხ., ლეჩხ.) ერთხანს, ერთ წამს (ს. მენთეშ.); წყება, ჯერი, ხელი; ე რ თ ი თ ა ლ ი ა ერთი ხელი, ერთი წყება, ერთი ჯერი, ერთი პირობა (დიალექტ., 561); ჯერი (მ. ჩიქ.); ნაჭერი, ნაგლეჯი (მ. More…
თალიშ-ი ხახვ-ი
(ქართლ., ქიზიყ.) უთავო, ფოჩიანი ხახვი, მწვანილად საჭმელი ხახვი (ს. მენთეშ.); ჭლაკვი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალიშათ ყოფნა
(იმერ.) თავისუფლად, მოცლით, ლაღად ყოფნა (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალხ-ი ფქვილ-ი
(კახ.) მოშავო ფერის ფქვილი (ა. მარტ., გ. იმნ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
თალხნად
(ქართლ., ზ. იმერ.) თავისუფლად, ხალვათად (გ. შატბერ., 57; ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9