(ზ. იმერ.) შეღრმავებული ადგილი ქვის ქვეშ, მდინარეში, სადაც თევზი იბუდებს; სამალავი, დარანი (ბ. წერეთ.). See also: თარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
(მთიულ.) 1. სუსტი, უღონო; 2. დანჯღრეული, გაწყალებული (ლ. კაიშ.). ◊ (ქიზიყ.) ზუთხი, თევზების მეფედ ითვლება, უცხოა, სქელი ტყავი აქვს და მსხვილი ძვალი (ს. მენთეშ.) შდრ.; ნ. ჩუბ., More…
(ზ. აჭარ.) ახალი, ნორჩი ბოსტნეული, ხახვი, ნიორი... ან ბალახეული მცენარე (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(მესხ., ფშ.) (terki) უნაგირის უკანა მხარე (ი. მაისურ.). საქონლის სხეულის ნაწილი კუდიდან ნეკნებამდე,- წელი (ქეგლ). =„შემოიგდო თ ა რ ქ ზ ე მზითუნახავი.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
(იმერ., ლეჩხ.) ხეზე ამოჭრილი ნიშნად საზღვრისა (ი. ჭყონ.); საზღვარი ტყეში (მ. ალავ., 1). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
to main page 
top of page