კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კა კაა კაბ კად კავ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაო კაპ კარ კას კატ კაუ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაწ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
selected terms: 48 page 1 of 3
კაკა
(თუშ.) See also: კა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკაბ-ი
(ქართლ., კახ.) ნაწილია გუთნისა, ხის სადგამი, რაზედაც ფრთაა მიმაგრებული (თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900; ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
კაკაბა
(ქართლ.) გუთნის ნაწილი, ზედ ფრთა აკრავს და ბელტი გადააქვს (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). See also: კაკაბი ◊ (რაჭ.) საცერი, ცხრილზე მომცრო თვალედები აქვს (ვ. ბერ.); ცხავი. More…
კაკაბუკა
(ჯავახ.) See also: კაბაკუბა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკაკუკა
(ქიზიყ.) ხილეული (ს. მენთეშ.). =„დედაკაცი რა მიგდია, რო ქმარ კ ა კ ა კ უ კ ა ზ ე გააქრობინოჲ ფული.“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკალ-ი გულით
(გურ., იმერ.) გულწრფელად (გ. შარაშ.); კ ა კ ა ლ თ ვ ა ლ შ ი, კ ა კ ა ლ ყ უ რ შ ი ზედ თვალთან, თვალში, ზედ ყურთან (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.); კ ა კ ა ლ ი კ ა ც ი მარტოხელა კაცი (ვ. ბერ.); კ ა კ More…
კაკალ-ი, კაკალ/ე,-ჲ,
(გურ., იმერ.) მარცვალი; ე რ თ ი კ ა კ ა ლ ი ერთი ცალი, მარცვალი, ერთი (ს. ჟღ.); ◊ (იმერ., გულ.) ღორის ავადმყოფობაა: ხორცში ფეტვის მარცვალივით დააყრის, ამგვარი ხორცი ძალიან More…
კაკან-ი, კაკანა
(მოხ.) აკვანი ბავშვის ენით (ა, ყაზბ., III, შ. ძიძ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკანა, კაკანა-ჲ
(ქართლ.) See also: კაკანი ◊ (აჭარ.) ბატკანი (დიალექტ., 658). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკარახება
(ქართლ.) პაპანაქება, ჰაერი რომ შეხუთულია და დედამიწას ალმური ასდის (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკაროტ-ი
(ქართლ.) ხმელ-ხმელი, ხეხელა (თ. რაზიკ., „ივერია“, №167, 1900; ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკაჩ
(ინგილ.) კაკაჩი, ღამე მთვარით ნათელი (მ. ჯან.) შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკაჩ-ი
(მესხ.) კაშკაში (ი. მაისურ.). =„მთვარეს კ ა კ ა ჩ ი გაუდიოდა“. See also: კაკაჩ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკაჩუნა
(ფშ., მთიულ.) კავი კეცების ცეცხლიდან გადმოსაღები (თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900; ი. ჭყონ.); ცელის ტარის სახელური (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
კაკბვა
(ლეჩხ.) ცხრილივით ლობიოს გამორჩევა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკბისაკვნეტელა
(ქართლ.) მცენარეა ერთგვარი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკბისმკერდა
(ხევსურ.) სასუქა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკდ-ი
(მთიულ.) თოვლზე საცურაო ფიცარი, რომელზედაც დამაგრებულია დიდი რკალები ხელის მოსაკიდად (ქეგლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკდებ-ი
(მთიულ.) შინ ნაკეთები თხილამურები (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაკვ-ი
(ლეჩხ.) სახურავის ქვეშ დადებული გრძელი ხე (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9