კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კა კაა კაბ კად კავ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაო კაპ კარ კას კატ კაუ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაწ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
selected terms: 50 page 1 of 3
კანაჟან-ი
(მთიულ.) ძალიან ჭრელი პერანგი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანაფა
(კახ.) მაღალი ბალახია ერთგვარი, ხმარობენ ცოცხის შესაკვრელად (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანაფო
(იმერ.) კოლრაბი, ხვიტი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანაფორა
(გურ.) შვია, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანაფურა
(გურ., აჭარ. , იმერ.) კანაფის მსგავსი ბალახია, ვარკანაფა, ორკბილა (ს. ჟღ., ა. მაყ.); დათვის კანაფი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
კანაფხალ-ი
(იმერ.) კოლრაბი, ხვიტი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანდაულა
(ზ. იმერ.) See also: კანდოულა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანდლაკაცუა
(ხევსურ.) ჯუჯა, ცეროდენა, ქონდრის კაცი (დიალექტ., 553). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანდოულა, კანდაულა
(ზ. იმერ.) ურმის კვერნა, ყვერნა ურმისა(ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანდრიბ-ი
(ზ. იმერ.) ხარის დასაბმელი დაგრეხილი წნელი ან თოკი (ბ. წერეთ.). See also: კანდრივი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანდრივ-ი
(რაჭ.) წნელის ოდრიკალი საქონლის ბაგაზე დასაბმელად (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანდრიკ-ი
(იმერ.) See also: კანდრივი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანთიელ-ი
(ქიზიყ.) გაუფრთხილებელი, არამომჭირნე (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანთურა
(ფშ.) კნუტი კატისა (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანკალო
(იმერ.) წმინდა, სუფთა, კრიალა; კ ა ნ კ ა ლ ო წ ყ ა ლ-ი წმინდა წყალი; გ ა კ ა ნ კ ა ლ დ ა გასუფთავდა (ვ. ბერ.). ="ისე გ ა ვ ა კ ა ნ კ ა ლ ე კედელი, რო შეხედო, თავს დაინახავ." More…
კანკარა, კარკარა
(ქიზიყ., მთიულ.) 1. წმინდა, ანკარა; არაღრმა, მარჩხა წყალი; 2. კეკლუცი, გოგმანით მოსიარულე ქალი (ს. მენთეშ., ლ. კაიშ.). See also: კანკალო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
კანკას-ი
(გურ.) სუფთა, ანკარა, მაგ., წყალი; დ ა კ ა ნ კ ა ს ე ბ უ ლ-ი დასუფთავებული, დაკრიალებული; ანკარა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
კანკეშა
(გუდამაყრ.,მთიულ.) კენკეშა, მცენარეა (ა. მაყ., ს. მაკალ., ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კანკლვა
(იმერ.) წმინდად, მრგვლად და ლამაზად წერა (ვ. ბერ.). ="რა კ ა ნ კ ლ ა ვ ს ე ბავშვი, სად ისწავლა ასე კაი წერა?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
კანკრა
(ქართლ., კახ.) ხეშავი, ხმარობენ სარად, ტოტებს კი - ცოცხად, კვიდო (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ., ა. მაყ.); ეკალღიჭი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9