კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კა კაა კაბ კად კავ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაო კაპ კარ კას კატ კაუ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაწ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
selected terms: 32 page 1 of 2
კაპ-ი
(ლეჩხ.) ქალამნის წინ ჩასაკერებელი ტყავი (მ. ჩიქ.). ◊ (ფშ., ხევსურ.) ხის ტოტი (თ. რაზიკ., "ივერია", №132, 1900; ი. ქეშიკ.). ◊ (აჭარ.) 1. საქონლის დასაბმელი More…
კაპან-ი
(მესხ.) კლდოვან-ღორღიანი ნიადაგი, ქარაფი, კლდოვანი გზა (ი. მაისურ.). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება,
კაპარ-ი
(ფშ., მთიულ., გუდამაყრ.,ხევსურ.) ერთგვარი სასმელი, ბურახი (ვაჟა, II, ა. შან.); მომჟავო გემოსი, სასიამოვნო სასმელია ქერის ფქვილით, წყლითა და ყინულით მზადდება (ა. ჭინჭარ., 214); ბურახი (ე. More…
კაპარჩელა-ჲ
(მესხ.) კაპასი, ანჩხლი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპარჩხანა
(ქართლ.) ბრაზიანი, ანჩხლი, უცებ რომ აპილპილდება და ეტაკება მოწინააღმდეგეს (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება,
კაპარჩხელა
(ჯავახ.) See also: ბატისფეხა =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
კაპარჩხინა
(ქიზიყ., გურ.) გადატ. ავი სული ქალი, ანჩხლი, ბრაზიანი, კაპარჩხინა (ს. მენთეშ., ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება,
კაპარწახ-ი
(გურ.) ცხარე ძმარი; მეტად კაპას ქალზედაც იტყვიან; კაპარწახიაო (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება,
კაპარჭ-ი
(ფშ.) ფუტკრის საშოვარი, ფეხებით რომ მოაქვს (თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900; ი. ჭყონ.). ◊ (რაჭ.) ისართა ქარქაში (შ. ძიძ., 207). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. "მისი More…
კაპარჭინა
(გურ.) თევზია, ბუდობს მდ. კაპარჭინაში (ს. ჟღ.) შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპებ-ი ხისა
(მთიულ. , გუდამაყრ.) ხის ტოტები (ე. ვირსალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპეტ-ი
(იმერ., გურ.) დიდი ხნის დაუმუშავებელი მიწა, ყამირი (ვ. ბერ., ს. ჟღ.). ="კ ა პ ე ტ ი მიწა იყო და კარგად მოვიდა სიმინდი." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
კაპეხ-ი
(იმერ., ოკრიბ.) ურმის ნაწილია - ფრჩხილებისა და ზედადგრების დასამაგრებელი ("კომუნისტი", №190, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
კაპიონ-ი
(გურ.) მცირე ზვინი, ბულული (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპირონა
(ზ. აჭარ.) სოფლისა და სხვა ადგილებში საზოგადო წყაროებთან წყლის დასალევი ჭურჭელი - ხისტარიანი ჯამი, კუთხოვანი ფორმისა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
კაპირჩხ-ი
(ქართლ.) დაკუთხული ფოლადის ნაჭერი, რაზედაც დგას წისქვილის ბორბლის ღერძი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპისტონ-ი
(გურ.) See also: კაბისტონი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება,
კაპიშტონ-ი
(ლეჩხ.) ალექსანდრეული ყურძენი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპიშუკა
(ლეჩხ.) ვიწრო ბილიკი ხშირ ტყეში (მ. ალავ., ზეპირსიტყვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კაპიწ-ი
(იმერ.) ტყლაპის გასაკვრელი ფიცარი (ქეგლ). ◊ (ოკრიბ.) საქაჩავის (დაჭყლეტილი ყურძნის საწურის) ნაწილია, კეთდება მაგარი ხის ვიწრო ფიცრებისაგან, გამძლეა (მ. ოყრეშიძე, ჭოლევი). More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9