ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კა კაა კაბ კად კავ კათ კაი კაკ კალ კამ კან კაო კაპ კარ კას კატ კაუ კაფ კაღ კაშ კაჩ კაც კაძ კაწ კაჭ კახ კაჯ კაჲ
selected terms: 59
 1 2 3 Next >>
 page 1 of 3
კარ-ი
(ხევსურ.) ეზო ან უბანი (ა. ჭინჭარ., 279). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარა
(გურ.) ← კი-არა (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაბა
(იმერ.) კარის ჩარჩოს ქვემო ნაწილი, ზღურბლი (ი. ჭყონ.) See also: კარნაგელა, ზღუბლი, დირე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაზანა
(ინგილ.) ცოცხნა, ცოცხომა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაკინი
(რაჭ.) ჭურის თავი შემოკარნიზებული (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარან(ი)ჩ-ი
(ქიზიყ.) ხარაზის იარაღი: საძირის ნაპირების შემოსასწორებელი დანაა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარანგელა
(ოკრიბ.) See also: კარაბა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარანჩ-ი
(იმერ.) თენგი წუღის ძირის შემოსაჭრელად (ვ. ბერ.). See also: კარან(ი)ჩი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაპან-ი
(მესხ., ზ. აჭარ., ოკრიბ.) მიწური სახლის წინამო, სახლის კარის წინ გამართული ჩარდახი საჩრდილობლად, აქვეა ბეღელი, დალაგებულია ზოგიერთი საოჯახო ნივთი, ჭურჭელი, სამუშაო იარაღი (ი. მაისურ.). More…
კარაპეტ-ი
(ქიზიყ., იმერ.) კ ა რ პ ე ტ-ი, კ ა რ ფ ე ტ-ი ხარაზის ხელსაწყო: ხის სამკუთხაა, მასზე საპირეს დადებენ, ფარძვლით დაიჭერენ და კერავენ (ს. მენთეშ.); ხის სამკუთხიანი პრიზმა, რომელზედაც ფარძვლით More…
კარასტან-ი
(აჭარ.) ტაბელა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარასტე
(ხევსურ.) ქვისაგან გაკეთებული ჩარჩო კარისა (ა. ჭინჭარ., 281). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაფხ-ი
(რაჭ.) ძველებური საჯალაბო სახლის კარის თავზე მრგვლად გამოყენებული ფიცარი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაქა
(ქართლ., კახ.) ცხვარა; ჩაწყობილა ბაია (ა. მაყ.). See also: ნაბადა, ცხორი, ერბოკარაქა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაქულა
(კახ.) ყანის ია, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარაღათ-ი
(ქართლ.) მოცხარი, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარახანა
(ფშ.) სასმისია ერთგვარი (ვაჟა, IV, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარახინა
(ქართლ.) პურეულია ერთგვარი (თ. სალარ., ალგ., 96). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კარბა
(გურ.) 1. კარდლის ხელი (დიალექტ., 664); 2. ურმის გვერდები (ს. ჟღ.). ◊ (ლეჩხ.) 1. ჩელტის ან ლასტის გვერდის ზედა ნაწილი; 2. ჭურჭლის ყელის ზედა ნაწილი; 3. წიგნის ყდა (მ. ჩიქ.). More…
კარბაკ-ი
(მესხ.) მიწური სახლის შემავალი, კარი და ბაკი ერთად (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 3 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9