კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კე, კებ კედ კევ კეზ კეთ კეი კეკ კელ კემ კენ კეპ კეჟ კერ კეს კეტ კეშ კეც კეწ კეჭ კეხ
selected terms: 132 page 1 of 7
კე, -კე
(გურ.) კი (ს. ჟღ.). ◊ (მოხ., მთიულ., გუდამაყრ.) ზმნის ხოლმეობითობის მაჩვენებელი ნაწილაკი, ხოლმე: ე ტ ყ ო დ ა კ ე ეტყოდა ხოლმე; ი ყ ვ ი ს კ ე იყო ხოლმე (დიალექტ., 562); ხშირად More…
კებეხ-ი
(აჭარ.) მჭლე, გამხდარი მსხვილფეხა საქონელი (შ. ნიჟარ.). ◊ (იმერ.) მაგარი, მიუდგომელი, კებეხი კაცი (ვ. ბერ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
კედ
(ინგილ.) მკედი, ოქრომკედი (დიალექტ., 618). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კედა-ჲ
(მოხ.) რკინის ან ხის გრძელი ჯოხი (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კედარო
(ქართლ., გურ., იმერ.) ქვეყანა, მხარე (კირიონი); მხარე, გვერდი; ამ კ ე დ რ ი თ, ყ ო ვ ე ლ კ ე დ რ ი თ, ყოველმხრით (ი. ჭყონ., ს. ჟღ., ა. ღლ., გურ.; დიალექტ., 665); კიდე, კუთხე (შ. ნიჟარ., More…
კედე
(ინგილ.) მერმე, შემდეგ, კვლავ (დიალექტ., 618). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კედერო
(ლეჩხ.) ნაპირი, გარეთა ნაწილი, მხარე (მ. ჩიქ.). See also: კედარო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კედი||კეტი
(ხევსურ., ფშ.) კარის საკეტია შიგნიდან (ა. ჭინჭარ., 282); ურდული, ბოლში გამოყვანილი მაგარი, მსხვილი კეტი კარების დასაკეტად (დიალექტ., 553; 592). ="დიაცმა კარი მისჯარა, კ ე დ ა ს More…
კედიძაფ-ი
(ლეჩხ.) წვრილად დაგრეხილი კანაფის ძაფი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კედლიტილა
(ლეჩხ.) ბაღლინჯო (მ. ალავ., 1). See also: კეტეტილა, კორიზა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კედრით
(გურ.) მხრით (ე. ნინ., I, თ. კიკვ.). ="მეორე კ ე დ რ ი თ გავარდა." See also: კეღარო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კევატ-ი
(გურ.) ჟინიანი (ი. ჭყონ.); ანჩხლი, ჟინიანი, ჯიუტი (ს.ჟღ.); ჯიუტი, აუტანელი, მიუკარებელი (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კევრა
(რაჭ., ლეჩხ.) ყანის ბაია, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კეზ-ი
(ხევსურ.) თავხე სახლზე (ა. ჭინჭარ., 277); ქვის კედელში, ყორეში დატანებული ადგილი, საკეზე (იქვე, 280); ძალიან სქელი და მაგარი ხე (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
კეთილ-ი
(თუშ.) მარცვლეული: პური, ქერი, სვილი, სიმინდი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კეთილობა
(ხევსურ.) მსხვილფეხა პირუტყვის მაკინტლობა, ავარდნა (ა. ჭინჭარ., 231). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კეი-კეებ-ი
(გუდამაყრ.) კარგ-კარგები (დიალექტ., 572). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კეისრობა
(ლეჩხ.) ხალხური დღეობა სოფ. კუხში, იხდიდნენ ოქტომბერში (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კეკ-ი
(გურ.) სპეციალური პატარა წერაქვი, რომლითაც წისქვილის ქვას (დოლაბს) კოდავენ (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კეკალ-ი
(გურ., იმერ.) კაკალი, მარცვალი; პ უ რ ი ს კ ე კ ა ლ-ი პურის მარცვალი, ხორბალი (დიალექტ., 665; 670). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9