კა კბ კდ კე კვ კი კკ კლ კმ კნ კო კპ კრ კტ კუ
კო კობ კოდ კოვ კოზ კოთ კოი კოკ კოლ კომ კონ კოპ კოჟ კორ კოს კოტ კოფ კოღ კოშ კოჩ კოც კოძ კოწ კოჭ კოხ კოჯ
selected terms: 316 page 1 of 16
კო
(იმერხ.) რკო, მუხა (ნ. მარი, 82). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობალ-ი, კომბალ-ი, კოდალ-ი
(ზ. იმერ.) ქათმის ფრთის გადანახსენი (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობალა
(ქიზიყ.) თავიანი მეტრნახევრისოდენა ჯოხი პაწაწინა კავით, რომელიც ნისკარტსა ჰგავს, ხაჩაობის დროს ალილოზე სიარულისას ხმარობენ (ს. მენთეშ.).შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. See also: More…
კობახურე
(ლეჩხ.) კვახის ჯიშია, პატარა იზრდება (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობერ-ი
(ზ. აჭარ.) 1. გაფშვნილი ტარო სიმინდისა; 2. კაკლის წენგო (შ. ნიჟარ.). See also: ნაკოტალა, ქუნჩელა, ნაქუნჩალა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
კობერ-ი ქერ-ი
(რაჭ.) მრავალმწკრივიანი ქერი (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობიჭაჸ-ი
(თუშ.) გორახი, გამაგრებული მიწის გუნდა (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობლაობა
(რაჭ.) ბავშვთა თამაშობაა (ვ. ბერ.). See also: ღორობია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობულ-ი
(გურ.) მრგვლად გათლილი ხის იარაღი, ტარიანი, რომლითაც ყურძენს ტენიან საწნახელში; ჩ ა კ ო ბ უ ლ ვ ა ყურძნის ჩატენა, ჩაჭყლეტა (გ. შარაშ.). See also: ღვინის ჩაკობულვა =ქართულ კილო-თქმათა More…
კობჩხალა
(ფშ.) ბალახეული მცენარის ღერო (ი. ქეშიკ.). ="ბალღი კ ო ბ ჩ ხ ა ლ ა ს ჰგლეჯავდა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კობჩხილო
(ქართლ.) კოფჩხილო, კოპრჩხილა, კვაბრჩხილა, ბალახია ერთგვარი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოდ-ი, კოდებ-ი
(ზ. იმერ.) საკრამიტე მიწის საზელი მანქანა (ბ. წერეთ.). ◊ (რაჭ.) უტყეო მთა, სადაც მხოლოდ ბალახია ამოსული (ვ. ბერ.). ◊ (ქართლ., ქიზიყ., ხევსურ., მთიულ., ფშ., გუდამაყრ., More…
კოდა
(ქართლ., ქსნის ხეობ.) წყაროზე დადგმული უძირო კასრი (კირიონი); ხის გობი, რომელსაც წყაროს უდგამენ (ვ. სომხიშვ.). See also: კოდი, 4 =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
კოდალ-ი
(გურ., იმერ.) პატარა ისარი საბავშვო (ი. ჭყონ.). See also: კობალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოდანა
(ზ. აჭარ.) თიხის ჭურჭელი ცილინდრის ფორმისა, რომლითაც კარაქს დღვებენ (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოდარა-ი
(გურ., იმერ., აჭარ.) კოდალა, ფრინველია (ა. ღლ.; ი. მეგრ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოდილა/ე,-ჲ, კოტილა/ე,-ჲ
(იმერ.) ბავშვთა თამაშობაა ერთგვარი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოდინელა
(რაჭ., ლეჩხ.) See also: გოდრიელა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
კოდის წისქვილ-ი
(გურ., იმერ.) ერთთვლიანი პატარა წისქვილი. ღარის ქვემოთ ჩადგმული აქვს ხის კოდი, სადაც ჩადის წყალი, ღარიდანვე ეცემა ბორბალს და ატრიალებს (ბ. წერეთ.); ღარის ნაცვლად ძალზე დაქანებული ქვის ან ხის More…
კოდიძუძუ
(მთიულ.) საქონლის გასიებული, გამაგრებული ცური (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9