(გურ., ზ. იმერ.) ღომის, ბრინჯისა და მისთანათა ნაღები დუღილის დროს; შედედებული ნახარში თევზისა და სხვათა (გ. შარაშ.); ლობიოს, ბრინჯის ან მისთანათა ხარშვის შედეგად წარმოქმნილი შედედებული სქელი More…
(ხევსურ.) ერთად შეკრული თვრამეტი გუჯინი, ე. ი. მარცვლიდან დაცლილი სვილის თვრამეტი ძნა (ა. ჭინჭარ., 207). See also: გუჯინი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
(ქიზიყ.) კორკოტი ან კირი, წებოსავით რომ გაუშვებს (ს. მენთეშ.). See also: კორკოტი, დუდკო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ., ქართლ.) კოჭების მაღლა დაშენებული კედელი (ს. მენთეშ.); კედლებზე დადებული ძელი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(აჭარ.) ზედმეტი ხარშვით თავზე მოგდებული საჭმლის (ლობიოს და მისთ.) სქელი მასა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(გურ.) მაგარი, ძარღვებიანი, ძნელად დასამუშავებელი ხის მასალა (გ. შარაშ.). ◊ (ქართლ., კახ.) ადგილობრივი ჯიშის ღორი, სადა ბალნიანი (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
to main page 
top of page