ლა ლე ლვ ლი ლო ლუ ლღ
ლაბ ლაგ ლავ ლაზ ლათ ლაი ლაკ ლალ ლამ ლან ლაო ლაპ ლაჟ ლარ ლას ლატ ლაფ ლაქ ლაღ ლაყ ლაშ ლაჩ ლაწ ლაჭ ლახ ლაჯ ლაჲ ლაჴ
selected terms: 9 page 1 of 1
ლაკადა
(იმერ.) მხარე, ფარდი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკაიტ-ი
(მოხ.) ბევრის მოლაპარაკე, ენამეტი, მოლაყბე (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკანჭურა
(აჭარ.) ფეხმრუდე ადამიანის ეპითეტია (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკვარა
(რაჭ., ზ. იმერ.) წისქვილის პატარა ღარი, ხორბლის სადენად ხვიმირაში (ქეგლ); წისქვილის ნაწილი, კრიჭა (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლაკვაშა
(ქიზიყ.) ზანტი, უჯანო და გამხდარი საქონელი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკიფ-ი
(რაჭ.) წყლის ჭურჭელი ლითონისა („კომუნისტი“, №190, 1967). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკლაკ-ი
(ქიზიყ.) აქა-იქ უხეიროდ და უმიზნოდ სიარული, წანწალი, ლაქლაქი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაკორა, ლაკორია
(ქვ. იმერ.) ხვიმირის ბოლოს მოთავსებული მარცვლის ჩასაყრელი, აქედან მარცვალი დოლაბში ცვივა (ზ. ჭუმბურ., 284). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლაკუმა
(აჭარ.) ნუჟრი, კორძი, როკი (შ. ნიჟარ.). See also: ლაგაზი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9