ლა ლე ლვ ლი ლო ლუ ლღ
ლაბ ლაგ ლავ ლაზ ლათ ლაი ლაკ ლალ ლამ ლან ლაო ლაპ ლაჟ ლარ ლას ლატ ლაფ ლაქ ლაღ ლაყ ლაშ ლაჩ ლაწ ლაჭ ლახ ლაჯ ლაჲ ლაჴ
selected terms: 10 page 1 of 1
ლარ-ი
(გურ.) ნაქსოვი სარტყელი, ხვანჯარი (გ. შარაშ.). ◊ (მოხ.) გრძელი და განიერი სკამი, რომელზედაც კიდევაც წვებიან (ქეგლ). სკამლოგინი ◊ (იმერ.) "ფაცხა, წნელით დაწნული More…
ლართ-ი
(თუშ.) ხარის ასოსაგან გაკეთებული მათრახი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლართხ-ი
(ქართლ.) უსუსური, უღონო, გამხდარი კაცი (ა. ღლ., ქართლ., 287). ◊ (ფშ.) გრძელი ჯოხი, წვრილი და გრძელი ლატანი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.; ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
ლართხა
(ქართლ.) 1. ფიცარი ან ჩელტი (ლასტი) ურმის იატაკად („კომუნისტი“, №157, 1968); 2. თხელი კაცი (კირიონი). See also: ლარტყა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
ლართხვა
(იმერ.) ამოსვრა, დათითხვნა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლარო
(ქიზიყ.) საფეიქრო ხელსაწყო: ორკაპა, ჯოხია ბაწრის საქსელავი (ს. მენთეშ.). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლარტა-ჲ
(ინგილ.) ნაკაფი კაკლის ხე, რომლის მოჭრილ ტოტებს სავენახე ლარად იყენებენ (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლარტყ-ი
(იმერ.) See also: ლარტყა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლარტყა
(გურ.) თხელი ფა ვიწრო ფიცარი, ხმარობენ სახლის სახურავის გასამართავად : მასზე კრამიტს ალაგებენ (ა. ღლ., გურ.). შდრ.: საბა, ქეგლ. See also: ფინი =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ლარძაყინ-ი
(იმერ., ლეჩხ.) გადასაკიდებელი ძელი ფინის დასაჭედად (ი. ჭყონ.); სახლის სახურავის რამდენიმე ძელი, რომელთა თავი კედლებს ეყრდნობა, ხოლო ბოლოთი ერთმანეთს არიან შეერთებულნი (დიალექტ., 671; მ. More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9