ლა ლე ლვ ლი ლო ლუ ლღ
ლაბ ლაგ ლავ ლაზ ლათ ლაი ლაკ ლალ ლამ ლან ლაო ლაპ ლაჟ ლარ ლას ლატ ლაფ ლაქ ლაღ ლაყ ლაშ ლაჩ ლაწ ლაჭ ლახ ლაჯ ლაჲ ლაჴ
selected terms: 22 page 1 of 2
ლაფ
(ინგილ.) (лап) ზზ., ძალიან, მთლიანად (გ. იმნ.; დიალექტ., 619). ="ჩემ სახლი გიორც ლ ა ფ კაჲ წყაროჲს." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლაფა
(ქიზიყ.) თიხის გუნდა, რომელსაც მეჭურჭლეები ჭურჭლის კეთებისას ხმარობენ (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფათა
(ქართლ., ქიზიყ.) See also: ლათაფა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფათინ-ი
(იმერ.) ურმის ხელნებში გაყრილი ქილიშები, რაზედაც ურმის იატაკია დაგებული (ვ. ბერ.). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
ლაფან-ი
(ქიზიყ., მთიულ., ფშ.) ხის ჯიშია ერთგვარი (დიალექტ., 606); ტირიფის ქერქი (ლ. კაიშ.); ცაცხვის ან თელის ქერქის შიდაპირი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ More…
ლაფარა
(ზ. იმერ.) ფქვილის ამოსაღები ალაოდან წისქვილში (ბ. წერეთ.). See also: ლაფერა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფარე
(იმერ.) სახლის გვერდზე გადმოხურული კედლის სიმშრალის დასაცავად (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფარო
(გურ., ლეჩხ.) მანძილი საწვეთელსა და კედელს შორის, ყურე (გ. შარაშ.; მ. ჩიქ.). See also: ლაფარე =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფას-ი
(ქიზიყ.) დამბლასავით; ლ ა ფ ა ს ი ა ნ ი დამბლადაცემულივით, დონდლე, საქმის კეთება რომ უჭირს; მალე რომ იღლება; აღმართს ვერ აივლის, ქშენა აუვარდება (ს. მენთეშ.). ◊ (რაჭ.) ოდნავ More…
ლაფაფ-ი, საფაფურ-ი
(იმერ.) კვამლის გამოსასვლელი ადგილი სამზადი სახლის სახურავში, აყარი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფერ-ი
(ზ. აჭარ.) 1. ხის პატარა, ბრტყელი ნიჩაბი, რომელსაც იყენებენ კარაქის ასაღებად; 2. მოხარშული მხლის საკეპი შენელების წინ; 3. წისქვილის ღარიდან წყლის გადასაგდები (შ. ნიჟარ.). See also: More…
ლაფერა/-ი
(გურ.) ხის ფართო და სწორპირიანი კოვზი, ხმარობენ ღომის ამოსარიგებლად (ს. ჟღ.; გ. შარაშ.). შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
ლაფერთხა
(ლეჩხ.) გათლილი ჯოხი თავოთხად გახეთქილი საფაფე ფქვილის ამოსაკიდებლად (ი. ჭყონ.); ლობიოს გასაქენი, ნაძვის ტოტისაგან აკეთებენ (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
ლაფთე
(ფშ.) სპილენძის ვარცლი, ნავი (ა. ჭინჭარ., ფშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფიტ-ი
(ზ. აჭარ.) ხის რიკი, კედლის, იატაკისა და მისთ. ფიცრებს შორის ჩასაგდებელი; თხელი, ნაფოტივით ხის სოლი ზედაპირის გასასწორებლად (შ. ნიჟარ.). See also: ლანჩა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ლაფლატ-ი
(აჭარ.) ჩამონგრეული ნაპირი წყლისა. საერთოდ ჩამონგრეული ადგილი (პ. ჯაჯან.). ="ამ წყალ ჩვენ სოფელჩი ლ ა ფ ლ ა ტ ი აქ ბეური." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
ლაფლაფ-ი
(ქართლ.) ფამფალი, რყევა, ლაყლაყი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფოთქინა
(მთიულ.) See also: ლაფოჩქინაჲ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფოჩქინა-ჲ
(ფშ., ინგილ.) ლოფოჩქინა, ლოკოკინა (ი. ქეშიკ., მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლაფშ-ი
(იმერ., გურ.) დიდი ბაგე (ს. ჟღ.; ვ. ბერ.). ="ჩამუუგდია ლ ა ფ შ ი." See also: ლაში =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9