ლა ლე ლვ ლი ლო ლუ ლღ
ლებ ლეგ ლევ ლეზ ლეთ ლეი ლეკ ლელ ლემ ლენ ლეპ ლეჟ ლერ ლეს ლეტ ლეფ ლექ ლეღ ლეყ ლეშ ლეჩ ლეჭ ლეხ ლეჯ ლეჲ
selected terms: 124 page 1 of 7
ლე-ჲ
(ინგილ.) ფრინველია, ალალი (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლებ-ი
(მოხ.) კლდის გამონაჟონი მჟავე წყალი (ო. ქაჯ.). ◊ (გურ., იმერ.) ლეიბი (ა. ღლ., გურ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლებანოზ-ი
(გურ.) კაკლის ხის გული, რომლისგანაც ძვირფას ავეჯს აკეთებენ (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლებვა
(ფშ.) შესაღებავად გამზადებული ნართის მჟავეში გავლება (თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900, ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლებიო
(ოკრიბ.) ლობიო (ს. ჭოლევი, თ. ოქროშიძე). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლებოძირ-ი
(ქართლ.) ნებოძირი, გზათშესაყარი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლებუა
(ქიზიყ.) ლობიო (საერთოდ), საჭმელი ლობიო (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეგა, ლეგა-ჲ
(ფშ., თუშ., მთიულ., გუდამაყრ., ქიზიყ.) რუხი, ნაცრისფერი (ვაჟა, I, 1946, ა. შან.; ი. ბუქურ., 133; თ. უთურგ.; დიალექტ., 592); მუქი, შავ-ყვითელი (ე. ვირსალ.); შავ-ყვითელი; ლ ე გ ა ბ ი ჭ ი More…
ლეგენა-ი
(აჭარ.) (სპ.-თურქ. leğen) სპილენძის ან თითბრის სპეციალური ხელსაბანი ჭურჭელი (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეგერდან-ი
(რაჭ.) გვიანი, ლოხი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეგვერდან-ი
(რაჭ.) სამეურნეო იარაღია (შ. ძიძ., 208). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეგნა
(მთიულ.) ლეგა, ნაცრისფერი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეგონ-ი
(ფშ.) ოდნავ ნაცრისფერი (ი. ქეშიკ.). ="ხან მოჩქამდება ლ ე გ ო ნ ი ბატი". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეგურიე
(ლეჩხ.) სარკმელი, ფანჯარა (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლევა
(ხევსურ.) ფუჭება; ლ ე ვ ს აფუჭებს (ა. შან.). ="სულის გონებად ნუ დ ა გ ლ ი ვ ა ს." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლევანდ-ი
(რაჭ.) See also: ლევენდი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლევენდ-ი
(გურ.) უცოლშვილო, მარტოხელა კაცი, ან უქმრო ქალი; გამცდარი, თავისუფალი; ლ ე ვ ე ნ დ-ი ს ი მ ი ნ დ-ი უტარო სიმინდი (გ. შარაშ.). See also: ელევენდი ◊ (ზ. აჭარ.) (იტალ.-თურქ. More…
ლეზგ-ი
(ზ. აჭარ.) არასასურველი, უხეირო, ურიგო (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლეზღმა
(გურ.) დიდი და ძლიერი წვიმა (ს. ჟღ.); თავსხმა წვიმა (ვანი, თ. თავაძე). ="ლ ე ზ ღ მ ა წუმა მევიდა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლეთემ-ი
(გურ.) საფლობი, ჭონჭყო მიწა, ტალახიანი ადგილი (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9