ლა ლე ლვ ლი ლო ლუ ლღ
ლუბ ლუგ ლუდ ლუთ ლუკ ლულ ლუნ ლურ ლუს ლუტ ლუფ ლუყ ლუჩ ლუც ლუწ ლუხ
selected terms: 51 page 1 of 3
ლუბ-ი
(ფშ., ხევსურ., თუშ., მოხ., გუდამაყრ., მთიულ., ქსნის ხეობ., ქიზიყ.) მჭლე, გამხდარი (ა. შან., 187; ვაჟა, I, ა. შან.; ი. ბუქურ.; 133; ო. ქაჯ.; თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900, ი. ჭყონ.; More…
ლუბლუმწ-ი
(ხევსურ.) ეპითეტი უვარგისი ხორცისა. შდრ.: ლუბი (ა. ჭინჭარ., 241). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლუგა-ლუგა
(გურ.) ნაფლეთ-ნაფლეთ, ნაჭერ-ნაჭერ (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლუგუმ-ი
(მოხ., მთიულ., ქსნის ხეობ., ფშ.) უმარილო, უგემური (ო. ქაჯ., ვ. სომხიშვ.); უმარილო, უგემური საჭმელი (ლ. კაიშ.); ხორცი, რომელიც დიდხანს იხარშება (ლ. ლეონ.). ="ძრიალ ლ უ გ უ მ ი საჭმელი More…
ლუდოვეთ-ი
(ხევსურ.) ლუდის ქვეყანა (ა. შან., 247). ="მე ლ უ დ ო ვ ე თ ი თ გამავედ, აქ უფრო ბევრი მდგარაო." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლუთლუთა-ჲ
(მოხ., ფშ.) ენა ჩლუნგი (ო. ქაჯ.); ენამოჩლექილი, გაურკვევლად მოლაპარაკე (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.). See also: ლუყი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლუთუ
(ინგილ.) ღატაკი, ჩაღლეტილი, მშიერ-ტიტველი (გ. იმნ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ლუკლუკ-ი
(მესხ., ქიზიყ.) ტკბილი ლაპარაკი, პირფერული ალერსი სიტყვით, ტკბილი ენით გულის მოგება (ი. მაისურ.); ჩურჩული, ამბის მოტანა და ყურში ჩალაპარაკება (ს. მენთეშ.). See also: ჩუკჩუკი =ქართულ More…
ლუკუმხა, ლუკუმხო
(გურ.) ხე ჭრელი (ს. ჟღ., ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლუკუმხო
(გურ.) See also: ლუკუმხა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლუკურხო
(იმერ.) ხეა ერთგვარი. See also: ლუკუმხა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლულუა, ლულუან-ი
(ფშ., ხევსურ.) ზიზია (თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900, ი. ჭყონ.); სამკაულით მორთული ტანსაცმელი (ა. ჭინჭარ., 263). ="წამადე, თამარისძეო, ლ უ ლ უ ა ნ გელევიანო." =ქართულ More…
ლულუტ-ი
(ფშ.) სწორი, ვერტიკალურად ამართული უტოტო, უკაპო და უნუჟრო ხე (ი. ქეშიკ.; ქეგლ). ◊ (ხევსურ.) ოვალური ფორმისა (ა. ჭინჭარ., 211). "ოო, დედო, რაჴლა ლ უ ლ უ ტ დ ე ბ ცომი, ნეტა More…
ლულუტაჸ-ი
(თუშ.) წოწოლა, წვრილთავა რამე ნადგამი, მაგ., ზვინი. გადატ. ადამიანზე იტყვიან (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლუნბა
(აჭარ.) ლუმბა, ნალი ცხენისა (ი. მეგრ., საბა). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლუნგ-ი
(ქიზიყ.) ჩლუნგი(ს. მენთეშ.). ჩლუნგი, ბლაგვი, ბოკო, უმახვილო (ნ. ჩუბ.). საბა: ლუგი (ლუგვი). ="ლ უ ნ გ ი ქვა წისქვილისა არ ვარგა, არა ჲჭრის", ე. ი. ვერა ფქვავს . ◊ More…
ლურთ-ი
(ლეჩხ., ფშ., ქართლ., კახ.) ქონი (მ. ალავ., 1); ძალიან მსუქანი (თ. რაზიკ., „ივერია“, №132, 1900, ი. ჭყონ.; ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
ლურთუნგ-ი
(ქიზიყ.) მსუქანი ხორცი (ს. მენთეშ.). See also: ლურთი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლურთქ-ი, ლორთქო
(გურ.) ჩვილი, ახალამოყრილი ყლორტები (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ლურჟ
(ინგილ.) ლურჯი; მწვანე; ჯეჯილი (დიალექტ., 619). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9