(მთიულ., გუდამაყ., თუშ.) მიწის ზვავი (ე. ვირსალ.); ,გამეცალე, მომშორდი (ლ. კაიშ.); მომერიდე, მომშორდი, მომცილდი. მიმართავენ მხოლოდ მეორე პირს (ი. ქეშიკ.). =კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
(ქართლ.) ზამთრის თბილი, ოდნავ მოღრუბლული ღამე (თ. სალარ., ალგ., 86). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ., ინგილ.) საზოგადოება, შეკრებულობა (ს. მენთეშ.); ქალთა და მამაკაცთა ლხინი; ადამიანთა კრებული ლხინში; მ ა რ ა ქ ა ჲ თ ი კრებულიდან (დიალექტ., 619); ქალთა ჯარი ლხინში (საბა); ლხინად More…
(ფშ.) თრთვილი, ჭირხლი (ქეგლ); შემოდგომის ყვითელი ფერი (თ. რაზიკ.; "ივერია", N 133, 1900; ი. ჭყონ.). . ="მთას მ ა რ ა ხ უ ლ ი მოჰკიდა, მწყემსო, აყარე ცხვარია!" More…
(ლეჩხ.) ცრუ თუთის ხე; ნაყოფს არ ისხამს და დაჭრილი ფოთოლი აქვს (მ. ალავ., 2). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ფშ., ქართლ.) სარი, მესერი (ვაჟა, I, ა. შან.; დიალექტ., 639); შდრ.: საბა, ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(ქიზიყ.) See also: კუი ◊ (ლეჩხ.) ვაზის ჯიშია. ისხამს შავ ყურძენს, რომელსაც სხვა ყურძნის ღვინის შესაფერადებლად იყენებენ. სოფ. ნაბოსლევში (ტყიბულის რ-ნი) აქა-იქ მოიპოვება (მ. More…
to main page 
top of page