მა მბ მგ მდ მე მზ მთ მი მკ მლ მნ მო მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მა, მაა მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მაჟ მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჲ მაჴ მაჸ
selected terms: 17 page 1 of 1
მაღა
(ზ. აჭარ.) დაავადება (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღალ-ი ხმა-ი
(გურ.) ტენორი (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღალა
(ხევსურ.) ვერცხლის საარაყე სასმისია (ა. ჭინჭარ., 218). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღარა
(იმერხ., მესხ., ჯავახ., აჭარ.) (არაბ.-თურქ. maĝara) ქვაბი, გამოქვაბული კლდეში (დიალექტ., 648; 654; პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მაღატლიან-ი
(ფშ.) ქვიანი, საერთოდ ისეთი ადგილი, სადაც გავლისას კვალი არ დააჩნდება (ი. ქეშიკ.). ="შაუდგენ მ ა ღ ა ტ ლ ი ა ნ ს ა, ვერვინ გაიგო კვალია." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: More…
მაღაღადურებელ-ი
(გურ.) ცეცხლის ამაგიზგიზებელი (ა. ღლ.). See also: ღაღადური =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღდანოზ-ი
(ქართლ.) (maydanos) ოხრახუში, ბოსტნეული მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღვალაკ-ი
(რაჭ.) მაწუხებელი ადამიანი, მავნებელი; მ ა ღ ვ ე ბ ა ვნება (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღვრიალა
(ლეჩხ.) ბოროტი ადამიანი, ვინც თვალებს ნიადაგ აბრდღვიალებს (მ. ალავ., 2). ="ჯოროსანი ტარიელა, ეშმაკი და მ ა ღ ვ რ ი ე ლ ა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: More…
მაღია
(ქართლ.) თვალთმაქცობის სწავლა (კირიონი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღინდარა
(იმერ.) ოხუნჯი, ენაკვიმატი, სიტყვამოსწრებული (ი. ქავთ.); ლაზღანდარა, ღლაბუცა, ოხუნჯი; ენაკვიმატი, სიტყვამოსწრებული (დიალექტ., 671); სიტყვამოსწრებული, ლაზღანდარა (ქ. ძოწ.). =ქართულ More…
მაღიჯ-ი
(რაჭ.) მახინჯი, ნაკლიანი (დიალექტ., 686). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღლურ-ი
(ოკრიბ.) მაღლარი, ტალავერზე ან ცოცხალ ხეებზე გაშვებული ვენახი (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღმურ-ი
(ქიზიყ.) უშნო, გონჯი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღნარ-ი
(გურ.) ნაყანევი ადგილი. დროებით აყანებდნენ, რვა წელიწადს ასვენებდნენ და მერმე ისევ ამუშავებდნენ. დაბლობზე ასეთ ადგილს ეწოდებოდა დობირო, მაღლობზე - მ ა ღ ნ ა რ ი (გ. შარაშ.) See also: More…
მაღუნდარ-ი
(ლეჩხ.) ჩუმი, ეშმაკი, თოხუმი (მ. ალავ., 1). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაღურ-ი თვალ-ი
(ზ. იმერ.) 1. მომაჯადოებელი, მაცდური თვალი; 2. ავი თვალი (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9