მა მბ მგ მდ მე მზ მთ მი მკ მლ მნ მო მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მა, მაა მაბ მაგ მად მაე მავ მაზ მათ მაი მაკ მალ მამ მან მაჟ მარ მას მატ მაუ მაფ მაქ მაღ მაყ მაშ მაჩ მაც მაძ მაწ მაჭ მახ მაჯ მაჲ მაჴ მაჸ
selected terms: 20 page 1 of 1
მაჭ-ი
(მოხ.) ცაცხვი, მცენარეა (ო. ქაჯ.; ა. მაყ.; დიალექტ., 562). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭაკალ-ი
(ქიზიყ., ინგილ.) მაჭანკალი, შუამავალი, მაშვალი (დიალექტ., 607; 619). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭანაურ-ი
(ლეჩხ.) See also: მაჩანაური =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭატა
(ქართლ.) დასაცინი ადამიანი (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭაჭა
(მთიულ., გუდამაყრ.) ცხენის სენია ერთგვარი (ლ. ლეონ.). See also: ოფა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭახელა
(გურ., აჭარ.) ერთგვარი გრძელლულიანი, კაჟიანი თოფი, აკეთებდნენ მაჭახეთში (გ. შარაშ.,; ს. ჟღ.; შ. ნიჟარ.; დიალექტ., 658). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- More…
მაჭახელა ფერ-ი
(ქართლ.) ჭყატანა, თვალში საცემი, მკვეთრი ფერი (გ. შატბერ., 700). =" ე რა მ ა ჭ ა ხ ე ლ ა ფერის სკები დაგიდგამთ!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. More…
მაჭახელება
(იმერ.) ცემა, დარტყმა, მაგ., ნიგვზის (კაკლის) დამაჭეხელება, აღდგომის კვერცხის დამაჭახელება (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭედარ-ი
(აჭარ.) მოჭიდავე (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭვა
(ზ. აჭარ.) ჯილღია ბუდეში ჩარჭობილი მრგვალი ხე, რომელსაც უერთდება გვერდით გამოშვერილი სახელური, კოტა (შ. ნიჟარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მაჭიკ-ი
(ლეჩხ.) ღორის ფაშვი (მ. ჩიქ.) ◊ (ქართლ., ლეჩხ., რაჭ., ქიზიყ.) კვეთი, დვრიტის ექსტრაქტი, რომლითაც იკვეთება რძე საყველედ (ლ. ლეონ.); საკიდელი, რძის საკვეთი. აკეთებენ ძვლის, More…
მაჭიკნება
(ხევსურ.) მოჭერა; ჴ ე ლ ნ მ ა უ ჭ ი კ ნ ი ა ნ ა ვ ხელს მოუჭერდნენ ხოლმეო (დიალექტ., 554). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭინკორა/ე,-ი
(გურ.) სოკოა ერთგვარი (ს. ჟღ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭკატ-ი
(ხევსურ., თუშ.) ბლინი; გათქვეფილი ფქვილის სითხეს შუშავენ ცხელ ტაფაზე და ამ მოშუშებულ ცომს აწებენ ერბოში და ისე გიახლებიან (ი. ჭყონ.); ნამცხვარია ერთგვარი (ს. მაკალ.; ა. ჭინჭარ., 214); More…
მაჭკუნარა
(რაჭ.) მანჭკვალა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭრეხა
(ხევსურ.) ნამცხვრის დაჭრელება ნაპირებზე (ა. ჭინჭარ., 213). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭრეხილ-ი
(მოხ.) მოჭრელებული (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭუნკალა
(ზ. იმერ.) See also: მაჭკუნარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მაჭუტ-ი
(ქართლ.) დაბალი ტანის ენამეტი ადამიანი; პატარა, გამხდარი, დალეული, მაგრამ ეშმაკი, ცელქი (თ. რაზიკ., :ივერია", N 133, 1900; ი. ჭყონ.; შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ More…
მაჭყურტია
(ლეჩხ.) შაქრის ავადმყოფობა, იგივე ჭყურტი ანუ წკურტი (მ. ალავ., ზეპირსიტყვ.). ="ამდენ წყალს როგორ სვამ, მ ა ჭ ყ უ რ ტ ი ა ც რომ გჭირდესო?!" See also: წყურტი =ქართულ More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9