(მოხ.) მიცვალებულის სულს თითქოს ნათესავების სულები მიეგებებიან წინ. ამ სულებს მ გ ე ბ ა რ ს ეძახიან. (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
(ფშ.) ძველი რწმენით, კაცი როცა კვდება, შავეთიდან სულ ცხენოსანი ნათესაობა მოდის. იმათ მ გ ე ბ რ ნ ი ჰქვია (თ. რაზიკ., "ივერია", N 167, 1900; ი. ჭყონ.). See also: მგებარი More…
(თუშ.) დღეობა-შეჯიბრება, იმართებოდა ახალი წლის ერთი კვირის შემდეგ (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
(იმერ.) საქონლის ან რაიმე ნივთის დაწუნება და უკან დაბრუნება (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974