ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჴ ჸ
მა მბ მგ მდ მე მზ მთ მი მკ მლ მნ მო მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მზა მზე მზვ მზი მზნ მზო მზრ
selected terms: 22
 1 2 Next >>
 page 1 of 2
(მ)ზენაქცევა
(ქართლ.) იტყვიან წიწილაზე,რომელიც ნაგვიანებად, 21-22 ივნისის შემდეგ (როცა მზე მიიქცევა) გამოიჩეკება, ასეთი წიწილა პატარა, მაგრამ ამტანი ქათამი დადგება (გ. შატბერ., 56). =ქართულ More…
მზა
(მთიულ.) პირწავარდნილი, მსგავსი, გამოცხადებული (ლ. კაიშ.). ="მ ზ ა მამაა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზად-ი
(ფერეიდნ.) მომზადებული, ხაზირი (დიალექტ., 630). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზედაკრულ-ი
(მთიულ.) მზის მიერ გაფუჭებული (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზევალ-ი
(ხევსურ.) თავდები (ს. მაკალ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზეკაბან-ი
(ფშ., კახ.) ყანას რომ ქარი უქრის, აღელვებს და სხვადასხვა ფერს იღებს, ამას ჰქვია მზეკაბანი (ი. ჭყონ.); ნიავის შექროლებით მრავალფრად აბიბინებული ყანა (ნ. ზუკაკ., ე. ხუციშვ.). =ქართულ More…
მზემაქცია
(იმერ.) საათა (ა. მაყ.). See also: ზემაქცია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზემწიფა
(ქსნის ხეობ.) მსხლის ჯიშია ერთგვარი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზენაქცევ-ი
(მთიულ.) See also: მზენაქცევა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზეუჭვრიტა
(ქართლ.) See also: ლილიფარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზეწვერება-ჲ
(თუშ.) მზის ჩასვლის დრო (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზეწვია
(ფშ.) ჩიტია ერთგვარი (ვაჟა, I, ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზეჭვრიტა
(ქართლ.) See also: მზეუჭვრიტა, ლილიფარა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზვარე
(თიან.) მზიანი ადგილი (დიალექტ., 599). შდრ.: საბა, დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზირ-ი
(თუშ.) ლაშქარი (ი. ბუქურ., 134). ◊ (ხევსურ.) სისხლის ასაღებად ან დავლის საშოვრად წასული ხალხი (ა. შან.). ◊ (მოხ., თუშ.) მზვერავი, მეთვალყურე (ო. ქაჯ.); მოთვალთვალე, More…
მზისაქციელ-ი
(აჭარ.) მზისუმზირა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
მზნეველ-ი
(ფშ.) ზარალის მომტანი (ი. ქეშიკ.). ="წაღმ გაჰყევ, ლაშარის ჯვარო, შორად მ ზ ნ ე ვ ე ლ ს ა მტრისასა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: More…
მზნილობა, ბზნილობა, ბზნა, ბძნა
(ზ. იმერ., გურ.) წელიწადის გარკვეულ დღეებში ზოგი რამის აკრძალვა წარმართული კალენდრის მიერ, რომ კაცს უბედურება არ შეემთხვესო. მაგ., წითელ პარასკევს პირს არ იბანდნენ: პირის კანი დაგვისკდება, More…
მზომელა
(ფშ.) ჭიაყელისებური ბალახის ჭიაა, მოძრაობისას რკალისებურად იხრება - ბოლო თავთან მიაქვს სვლისას (ი. ქეშიკ.). ="ერთი მხეცი ქალად დგება, ცხვირი უგავ მ ზ ო მ ე ლ ა ს ა." See also: More…
მზორა
(მთიულ.) ხატისთვის შეთქმული მოზვერი (ლ. კაიშ.); ძუძუს მაწოვარი ხბო (ა. შან.; ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა: წ. 1/ [შემდ.: ალ. ღლონტი].- თბ.: განათლება, 1974
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა
1 2 Next >>
 ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9